Η ζωή του άλλαξε για πάντα πριν από 25 χρόνια. Στις 18 Νοεμβρίου του
1987, ο Κβάζι Αφάρι εγκλωβίστηκε στο σταθμό King’s Cross, όπου είχε
ξεσπάσει μία φονική πυρκαγιά. ...
Ένα πεταμένο σπίρτο προκάλεσε μία φωτιά, που εξαπλώθηκε μέσα στα τούνελ, προκάλεσε το θάνατο 31 ατόμων και τραυμάτισε σοβαρά δεκάδες άλλους. Ο Αφάρι ήταν ένας από τους πιο βαριά τραυματίες. Βρισκόταν στην κορυφή μίας κυλιόμενης σκάλας, όταν χτυπήθηκε από μία πύρινη μπάλα που εξαφάνισε τα χαρακτηριστικά του προσώπου του και του έλιωσε τα δάκτυλα των χεριών. Τότε η εικόνα του είχε γίνει σύμβολο της καταστροφής.
Ο Αφάρι , που ήταν τότε 33 ετών, έμεινε στο νοσοκομείο έξι μήνες και υποβλήθηκε σε δεκάδες επεμβάσεις. Ωστόσο, τα σημάδια ήταν αδύνατο να σβήσουν. Το παραμορφωμένο πρόσωπό του τον έκανε ανεπιθύμητο ακόμη και για τη γυναίκα του, ενώ η ζημιά στα χέρια του έβαλε τέλος στη μουσική καριέρα του.
Ο άτυχος άνδρας ζει, εδώ και 25 χρόνια, με επιδόματα της πρόνοιας. Δεν μπορεί να εργαστεί εξαιτίας των τραυμάτων στα χέρια του, αλλά και εξαιτίας της τρομακτικής εμφάνισής του.
Μοναδικό του στήριγμα είναι ο γιος του, ο οποίος πάσχει από βαριάς μορφής αυτισμό. Παρόλα αυτά ο Αφάρι αισθάνεται τυχερός. «Είναι άσχημο όταν συναντώ ανθρώπους που με ήξεραν πριν το ατύχημα και με κοιτούν με συμπόνια και λύπη. Όμως είμαι ακόμη εδώ και έχω τον γιο μου. Σκέφτομαι ότι θα μπορούσα να ήμουν νεκρός. Έτσι, τις περισσότερες φορές αισθάνομαι τυχερός».
Ένα πεταμένο σπίρτο προκάλεσε μία φωτιά, που εξαπλώθηκε μέσα στα τούνελ, προκάλεσε το θάνατο 31 ατόμων και τραυμάτισε σοβαρά δεκάδες άλλους. Ο Αφάρι ήταν ένας από τους πιο βαριά τραυματίες. Βρισκόταν στην κορυφή μίας κυλιόμενης σκάλας, όταν χτυπήθηκε από μία πύρινη μπάλα που εξαφάνισε τα χαρακτηριστικά του προσώπου του και του έλιωσε τα δάκτυλα των χεριών. Τότε η εικόνα του είχε γίνει σύμβολο της καταστροφής.
Ο Αφάρι , που ήταν τότε 33 ετών, έμεινε στο νοσοκομείο έξι μήνες και υποβλήθηκε σε δεκάδες επεμβάσεις. Ωστόσο, τα σημάδια ήταν αδύνατο να σβήσουν. Το παραμορφωμένο πρόσωπό του τον έκανε ανεπιθύμητο ακόμη και για τη γυναίκα του, ενώ η ζημιά στα χέρια του έβαλε τέλος στη μουσική καριέρα του.
Ο άτυχος άνδρας ζει, εδώ και 25 χρόνια, με επιδόματα της πρόνοιας. Δεν μπορεί να εργαστεί εξαιτίας των τραυμάτων στα χέρια του, αλλά και εξαιτίας της τρομακτικής εμφάνισής του.
Μοναδικό του στήριγμα είναι ο γιος του, ο οποίος πάσχει από βαριάς μορφής αυτισμό. Παρόλα αυτά ο Αφάρι αισθάνεται τυχερός. «Είναι άσχημο όταν συναντώ ανθρώπους που με ήξεραν πριν το ατύχημα και με κοιτούν με συμπόνια και λύπη. Όμως είμαι ακόμη εδώ και έχω τον γιο μου. Σκέφτομαι ότι θα μπορούσα να ήμουν νεκρός. Έτσι, τις περισσότερες φορές αισθάνομαι τυχερός».