Η αναλύτρια του Stratfor Reva Bhalla υποστηρίζει ότι η προσέγγιση είναι κάτι παραπάνω από λογική,μάλλον αναγκαία,μετά απ΄ όσα γίνονται σε Αίγυπτο,Συρία ,Ιράν και Ιρακ
Η γενικότερη αποσταθεροποίηση στη περιοχή απειλεί “ζωτικές λειτουργίες” του Ισραήλ που πρέπει με κάποιο τρόπο να υποστηριχθούν.
Για παράδειγμα:
Το Ισραήλ, κάλυπτε το 40% των αναγκών ηλεκτροδότησης από το φυσικό αέριο της Αιγύπτου.
Η αποσταθεροποίηση στην Αίγυπτο εκδηλώνεται μεταξύ άλλων και με επιθέσεις στον αγωγό αερίου που συνδέει τις δύο χώρες. Αποτέλεσμα είναι το Ισραήλ να είναι αντιμέτωπο με ενεργειακό έλλειμμα που πρέπει να καλυφθεί.
Τα υποθαλάσσια αποθέματα αερίου στη νοτιοανατολική Μεσόγειο είναι η προφανής λύση αν και οι οικονομικές δυσκολίες της Ελλάδας και της Κύπρου τα τελευταία χρόνια και οι ψυχροπολεμικές σχέσεις του Ισραήλ με την Τουρκία κάνουν πολύπλοκη τη σχέση.
Χάνοντας τη Τουρκία το Ισραήλ δεν μπορούσε να μείνει απομονωμένο. Και είναι απολύτως λογικό το Ισραήλ να εμφανίζεται «πιο κοντά» στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Έχει στρατηγικό ενδιαφέρον να είναι κοντά στις δύο χώρες όχι μόνο λόγω των κοιτασμάτων, αλλά και για να μπορέσει να τις χρησιμοποιήσει σαν μοχλό πίεσης στη σχέση της με την Τουρκία.
Σ΄ ότι έχει να κάνει με την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων η αναλύτρια του Stratfor, χαρακτηρίζει “μικορμεσαία” ετιαρεία τη Noble Enrgy και υποστηρίζει ότι για να γίνει η εκμετάλλευση με την ταχύτητα που επιθυμούν οι Ισραηλινοί πρέπει να εμπλακούν σ΄ αυτή τη διαδικασία μεγάλοι “ενεργειακοί παίκτες”.
Φυσικά δεν παρλείπει να αναφερθεί και στο ρόλο της Ρωσίας η οποία ανησυχεί μήπως τα κοιτάσματα της νοτιοανατολικής Μεσογείου θέσουν σε αμφισβήτηση την κυριαρχία της στη τροφοδοσία με φυσικό αέριο της ΕΕ.
Όλα αυτά είναι λογικά και προφνώς κατανοητά απ΄ όλους. Το δικό μας ερώτημα είναι αν κάποιος πολιτικός ,υπουργός, κυβέρνηση, αξιωματούχος, ασχολείται μ΄ αυτά τα ζητήματα , όχι θεωρητικώς και προς χάρη των επικοινωνιακών αναγκών, αλλά επί της ουσίας.
Δυστυχώς η ανάλυση του Stratfor δεν μπορεί να μας διαφωτίσει.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ