Κόλαφος για την κυβέρνηση: Ευαγγελίζεται την ανάπτυξη, αλλά –με τη συνταγογράφηση δραστικής ουσίας- καταδικάζει έναν ολόκληρο κλάδο
Από τη μια η κυβέρνηση πανηγυρίζει –και σωστά- όταν πετυχαίνει να δημιουργήσει λίγες δεκάδες θέσεις εργασίας και από την άλλη, με την υιοθέτηση της συνταγογράφησης δραστικής ουσίας (μια παγκόσμια «πρωτοτυπία» της Ελλάδας) καταδικάζει έναν ολόκληρο κλάδο και 20.000 εργαζόμενους στην ανεργία.
Τις επικίνδυνες αυτές αντιφάσεις, τα δύο μέτρα και δύο σταθμά της κυβέρνησης παρατηρεί η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ). Όπως χαρακτηριστικά τονίζει σε ανακοίνωσή της η Ενωση, από τη μια μεριά ένα υπουργείο υπογραμμίζει τη σημασία της στήριξης της απασχόλησης σε αυτή την κρίσιμη για τη χώρα συγκυρία, σημειώνοντας πως η κυβέρνηση ενθαρρύνει επενδυτικές πρωτοβουλίες, από όπου και αν προέρχονται, όπως η πρόσφατη με τη συμφωνία για παραγωγή στη χώρα μας δεκάδων καταναλωτικών προϊόντων που μέχρι τώρα παράγονταν στο εξωτερικό, με όφελος για την εθνική οικονομία 30 θέσεις εργασίας και 25 εκατ. ευρώ.
Από την άλλη όμως, το αποτέλεσμα της μοναδικής στην Ευρώπη διάταξης που προβλέπει τη συνταγογράφηση με δραστική και την υποκατάσταση στο φαρμακείο με το –εισαγόμενο λόγω χαμηλού κόστους– φθηνότερο γενόσημο, εκτιμάται ότι θα οδηγήσει σε:
Απώλεια 8.500 θέσεων εργασίας (σ.σ. και συνολικά 20.000 θέσεων εργασίας, αν συνυπολογιστούν και τα δορυφορικά επαγγέλματα), μεσοπρόθεσμα, την ίδια στιγμή που θεωρείται επιτυχία η διατήρηση 30 θέσεων. Η ΠΕΦ διερωτάται στο σημείο αυτό, πώς άραγε σχολιάζει το γεγονός ο Υπουργός Εργασίας;
Ζημία που ξεπερνά τα 300 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση για την εθνική οικονομία λόγω της αναστολής επενδύσεων, της απώλειας εισφορών, της μη είσπραξης φόρων κλπ. Εδώ η ΠΕΦ αναρρωτιέται πώς να σχολιάζει το γεγονός ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας;
Πλήρη εξάρτηση από τα εισαγόμενα φάρμακα σε έναν εθνικά κρίσιμο στρατηγικό τομέα. Η ΠΕΦ ζητά το σχολιασμό για τη συγκεκριμένη εξέλιξη από την κυβερνητική επιτροπή και τον Πρωθυπουργό.
Συγκρίνοντας τις δύο προαναφερθείσες περιπτώσεις, που ομολογουμένως δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να συγκριθούν, αφού το όφελος της πρώτης παρασάγγες απέχει από τις απώλειες της δεύτερης, η ΠΕΦ θέτει μια σειρά ερωτημάτων, ζητώντας συγκεκριμένες απαντήσεις.
Σημειώνοντας πως σύμφωνα με το Μνημόνιο, το Κράτος προϋπολογίζεται ότι θα πληρώσει φέτος για φαρμακευτική δαπάνη 2,8 δισ. ευρώ, 2,5 δισ. ευρώ το 2013 και περίπου 2 δισ. ευρώ το 2014, η ΠΕΦ διερωτάται γιατί -με τα μέτρα της- η Κυβέρνηση προτιμά το ποσό αυτό να φεύγει όλο στο εξωτερικό;
Η ΠΕΦ θέτει επίσης τα ακόλουθα ερωτήματα:
- Γιατί ενώ επιτυγχάνονται οι στόχοι της μείωσης της φαρμακευτικής δαπάνης, επιλέγεται ένα μέτρο το οποίο, χωρίς ουσιαστικό οικονομικό όφελος, έχει τόσο σοβαρές αρνητικές συνέπειες;
- Γιατί τη στιγμή που ο Πρωθυπουργός αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και «σαλπίζει» την αντεπίθεση της Ανάπτυξης, η αναπτυξιακή δυναμική της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας αφήνεται στο έλεος συμφερόντων;