Ο πρώην πανίσχυρος υπουργός των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου και του κ. Κώστα Σημίτη όχι μόνο δεν πείθει με την, καταφανώς έωλη, επιχειρηματολογία του, αλλά κινδυνεύει πλέον να βρεθεί κατηγορούμενος για περισσότερες υποθέσεις απ’ όσες εμπλέκεται, καθώς ομολογεί, μεταξύ άλλων, ότι έχει υποπέσει σε φοροδιαφυγή από πώληση ακινήτων! Με τον κ. Παπαντωνίου, στο κατόπι του οποίου βρίσκονται εισαγγελείς, εφοριακοί και ορκωτοί λογιστές της Βουλής προκειμένου να ξεμπλέξουν το κουβάρι με τις τραπεζικές καταθέσεις του, φαίνεται να προκύπτει ένα ιδιόμορφο déjà vu: οι απίθανες δικαιολογίες του για το πώς βρέθηκε η σύζυγός του κυρία Ρούλα Κουράκου στην περιβόητη λίστα Λαγκάρντ, ως κάτοχος 1,3 εκατ. ευρώ, αλλά και πώς δικαιολογούνται μαύρες τρύπες στις προσωπικές του καταθέσεις, θυμίζουν το πώς ξεκίνησαν και εξελίχθηκαν θλιβερές περιπτώσεις πολιτικών όπως εκείνη του κ. Ακη Τσοχατζόπουλου, αλλά και άλλων. Ειδικά όμως με τον κ. Παπαντωνίου φαίνεται ότι το όλο θέμα θα έχει πολύ σασπένς και ιδιότυπες πτυχές, ιδίως εξαιτίας του γεγονότος ότι ο πρώην υπουργός επιστρατεύει πλέον τον πρώην σύζυγο της κυρίας Κουράκου, τον οποίο εμφανίζει ως πηγή προέλευσης των 1,3 εκατ. ευρώ που βρέθηκαν στον λογαριασμό της, στην τράπεζα HSBC στην Ελβετία. Ο έμπορος ανταλλακτικών αυτοκινήτων, με μακρά επαγγελματική παρουσία στην οδό Λιοσίων, στην Αθήνα, κ. Θεόδωρος Ουσταμπασίδης αναδεικνύεται έτσι σε ένα από τα πρόσωπα-κλειδιά, αν και η νέα αυτή εκδοχή στην υπόθεση φαίνεται να μπάζει από παντού.
«Τα γυρίζει» για τον λογαριασμό
Το πρώτο εντυπωσιακό στοιχείο από τη νέα τροπή που έλαβαν τα πράγματα είναι ότι ο πρώην υπουργός έκανε στροφή 180 μοιρών και παραδέχεται τώρα ότι ο λογαριασμός στην Ελβετία είναι όντως της συζύγου του, ενώ στις 28 Οκτωβρίου, όταν αποκαλύφθηκε η λίστα Λαγκάρντ (από το περιοδικό «HOT DOC») ή έστω μία εκδοχή της, ο κ. Παπαντωνίου διαρρήγνυε τα ιμάτιά του ότι η «Stavroula kourakou», που αναφερόταν στον κατάλογο, ήταν άλλο πρόσωπο και ότι πρόκειται για συνωνυμία!
Ο λογαριασμός άνοιξε το 2000 και ενώ οι δυο τους ήταν παντρεμένοι ήδη τρία χρόνια… Ακόμη κι αν δεν τον ενημέρωσε τότε η σύζυγός του για την ενέργειά της να ανοίξει παρτίδες με την Ελβετία, καθώς τα χρήματα προορίζονταν για τα παιδιά της από τον πρώτο της γάμο, είναι πρακτικά αδύνατο να μην του το ομολόγησε όταν ξέσπασε το θέμα με τη λίστα Λαγκάρντ. Iσως, βέβαια, η κυρία Κουράκου να είναι ένας πολύ περίεργος τύπος: ή πολύ cool και αδιάφορη ή απελπιστικά απόμακρη. Πιθανόν δε να αποφεύγει να του αναφέρει τα οικονομικά της θέματα. Εκτός κι αν το ζευγάρι περνάει τέτοια κρίση που σχεδόν δεν μιλάει ο ένας στον άλλον.
Δίνεται φυσικά και μια άλλη, πιο γήινη, εξήγηση. Ο κ. Παπαντωνίου και η σύζυγός του να συνεννοήθηκαν και να επέλεξαν να πουν ένα εύκολο ψέμα για να καλύψουν την υπόθεση, εκδοχή που γεννά τεράστια ερωτήματα: εάν τα πράγματα ήταν από την αρχή ξεκαθαρισμένα και οι καταθέσεις νόμιμες και διαφανείς, γιατί το ζεύγος δεν είπε την αλήθεια; Γιατί διακινδύνευσαν να διασυρθούν από τις εξελίξεις και να εκτεθούν με τις ψευδείς ανακοινώσεις εάν δεν έχουν να κρύψουν τίποτα; Και, κυρίως, εάν είπαν ένα τόσο προκλητικό ψέμα πριν από δύο μήνες και ενώ βούιζε όλη η οικουμένη, γιατί να μην επαναλαμβάνουν αυτή την τακτική των ψεμάτων κάθε φορά που βρίσκονται εκτεθειμένοι από νέες αποκαλύψεις;
Τι ισχυρίζεται, λοιπόν, τώρα ο κ. Παπαντωνίου; Υποστηρίζει ότι τα χρήματα προέρχονται κυρίως από τον κ. Ουσταμπασίδη και οικονομικές πηγές της οικογένειας της κυρίας Κουράκου. Είναι απορίας άξιον όμως το πώς φέρεται, σύμφωνα με τον πρώην υπουργό, να κινείται ο πρώην σύζυγος της συζύγου του. Το ζευγάρι Ουσταμπασίδης - Κουράκου είχε ένα επεισοδιακό διαζύγιο στα μέσα της δεκαετίας του 1990, αποτέλεσμα της επιλογής της συζύγου να συνάψει ερωτική σχέση και να ζήσει με τον κ. Παπαντωνίου. Οπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές, η ένταση ήταν πολύ μεγάλη και ο συμβιβασμός επώδυνος για την κυρία Κουράκου, καθώς η συμφωνία περιλάμβανε, μεταξύ άλλων, ότι τα δύο ανήλικα παιδιά της θα ζούσαν με τον πατέρα, ο οποίος αποκτούσε και την επιμέλεια.Πόσο λογικό είναι λοιπόν ένας απατημένος σύζυγος, που έχει ο ίδιος την επιμέλεια των παιδιών του, να καταθέτει ένα τεράστιο ποσό, ίσως άνω του 1 εκατ. ευρώ, σε λογαριασμό της πρώην συζύγου του, με μοναδικό δικαιούχο εκείνη (!), η οποία στο μεταξύ έχει φτιάξει τη ζωή της με διαφορετικό τρόπο, και μάλιστα έχει αποκτήσει ένα ακόμη παιδί με τον νέο σύζυγό της; Εάν ήθελε να διαθέσει χρήματα για το μέλλον των παιδιών του γιατί να μην τα καταθέσει σε δικό του λογαριασμό, ή έστω να είναι και ο ίδιος συνδικαιούχος; Ή, ακόμη, και να βάλει συνδικαιούχους τα δύο παιδιά του, ώστε να εξασφαλίσει κάπως ότι τα χρήματα θα ανήκουν όντως σε αυτά - στην περίπτωση που στο μεταξύ πήγαινε κάτι στραβά. Εκτός κι αν ο κ. Ουσταμπασίδης δεν γνώριζε ότι καταθέτοντας τα χρήματα στον λογαριασμό της πρώην συζύγου του αμέσως το ποσό αυτό είναι δυνατόν να ανήκει τόσο στον νυν σύζυγο της κυρίας Κουράκου όσο, φυσικά, και στο τρίτο της παιδί!
Η δύσκολη θέση του Γιάννου
Ολα δείχνουν ότι ο κλοιός, δικαστικός, φορολογικός και πολιτικός, γύρω από τον κ. Παπαντωνίου σφίγγει. Ο πρώην τσάρος της ελληνικής οικονομίας ελέγχεται όχι μόνο για ψευδή δήλωση «πόθεν έσχες» -εξ ου και το γραπτό απολογητικό υπόμνημά του προς την αρμόδια επιτροπή της Βουλής- αλλά και για όλα τα περιουσιακά του στοιχεία και τις κινήσεις στους τραπεζικούς του λογαριασμούς, με επίκεντρο τα εξοπλιστικά προγράμματα που διαχειρίστηκε ως υπουργός Αμυνας. Ανάλογη έρευνα γίνεται και για τη σύζυγό του.
Το ΣΔΟΕ πάντως έχει ζητήσει τη βοήθεια της αμερικανικής Εφορίας, του περίφημου IRS, προκειμένου να διαπιστώσει την εμπλοκή αμερικανικών τραπεζών στις κινήσεις ποσών από τους λογαριασμούς του, ενώ πληροφορίες που δεν έχουν επιβεβαιωθεί αναφέρουν ότι βρέθηκαν ίχνη χρημάτων σε τράπεζες της Σιγκαπούρης. Είναι χαρακτηριστικό ότι σχετικά δημοσιεύματα του «ΘΕΜΑτος», που αποκάλυψαν τέτοιες πληροφορίες, υπάρχουν από τα μέσα Νοεμβρίου, με τον κ. Παπαντωνίου να διαψεύδει και πάλι, απειλώντας μάλιστα ότι θα προσφύγει στη Δικαιοσύνη.
Παρότι δε ο κ. Παπαντωνίου βασίζει πολλά στον ισχυρισμό ότι τα χρήματα στην ελβετική HSBC κατατέθηκαν το 2000, ενάμιση δηλαδή χρόνο πριν αναλάβει το υπουργείο Αμυνας, και άρα δεν μπορεί να σχετίζονται με τις έρευνες για τα εξοπλιστικά προγράμματα, δικαστικές πηγές αναφέρουν ότι ουδείς ακόμη γνωρίζει όλο το παζλ της υπόθεσης, ασχέτως τι λέει τώρα ο πρώην υπουργός. Εάν δηλαδή ο λογαριασμός αυτός είχε άλλες κινήσεις ή όχι, εάν σχετιζόταν με άλλους λογαριασμούς και, κυρίως, εάν υπάρχουν τέτοιοι λογαριασμοί, ποιοι, πού και τι ύψους.
Φοροδιαφυγή από πώληση ακινήτων
Με την περίπτωση του κ. Γιάννου Παπαντωνίου η υπαρξιακή αναζήτηση για τα μυστήρια της ζωής και του ανθρώπινου μυαλού παίρνει άλλη διάσταση. Δεν ξέρει τι να υποθέσει κανείς διαβάζοντας όσα ομολογεί κυνικά, χωρίς κανένα ίχνος ντροπής, ο πρώην υπουργός. Βαδίζοντας στα χνάρια άλλων πολιτικών που κατά καιρούς έχουν επιστρατεύσει απίστευτες δικαιολογίες, με τις οποίες δεν ξεγελιούνται ακόμη και παιδιά του Δημοτικού, ο κ. Παπαντωνίου καταφεύγει σε ωμή και προκλητική ομολογία παράνομων πράξεων, μήπως και καταφέρει να δώσει μια πειστική απάντηση σχετικά με την προέλευση σημαντικών ποσών στις τραπεζικές καταθέσεις του ίδιου και της συζύγου του. Ισως ισχύει αυτό που λένε στο σκάκι, ότι δηλαδή πολλές φορές ένας παίκτης, όταν είναι σε δύσκολη θέση, προτιμά να θυσιάσει σημαντικά πιόνια, όπως και τη βασίλισσά του, προκειμένου να αποκτήσει πλεονέκτημα ή έστω να αμυνθεί αποτελεσματικότερα. Ο πρώην υπουργός και ελεγχόμενος πλέον από όλες τις υπηρεσίες δίωξης του οικονομικού εγκλήματος στη χώρα επιχειρεί να δικαιολογήσει την ύπαρξη ποσού 360.000 ευρώ στους τραπεζικούς του λογαριασμούς, παραδεχόμενος ότι τα εισέπραξε από την πώληση δύο ακινήτων αλλά δεν τα δήλωσε στην Εφορία καθώς ακολούθησε κι αυτός την ευρέως διαδεδομένη μέθοδο που θέλει να αναγράφεται στο συμβόλαιο η αντικειμενική αξία και όχι η πραγματική τιμή με την οποία έγινε η αγοραπωλησία ενός ακινήτου! Για κάθε λογικό άνθρωπο η ομολογία αυτή είτε είναι μια αφελής παράθεση κάποιου γεγονότος -δύσκολο- είτε πρόκειται για εσκεμμένη επιλογή του κ. Παπαντωνίου, ο οποίος προτιμά να διωχθεί για ένα μέτριας έντασης αδίκημα -στο οποίο όντως υποπίπτουν πολλοί συναλλασσόμενοι στην αγορά ακινήτων- παρά να βρεθεί απολογούμενος για χρήματα την προέλευση των οποίων δεν μπορεί να δικαιολογήσει με κανέναν άλλον τρόπο.
Διαβάζοντας κανείς τα σχετικά αποσπάσματα από τη δήλωση-παρωδία του κ. Παπαντωνίου μόνο να ανατριχιάσει μπορεί, αναλογιζόμενος ότι αυτός ο άνθρωπος διατέλεσε επί σειρά ετών επικεφαλής της ελληνικής οικονομίας και αρμόδιος για την πάταξη της φοροδιαφυγής. «Η διαφορά στον λογαριασμό με δικαιούχο τον κ. Ιωάννη Παπαντωνίου για τα έτη 1997-2003 προέρχεται από την πώληση δύο ακινήτων, ένα στην Κηφισιά και ένα στην Ανάβυσσο της κυρίας Κουράκου, όπου η διαφορά μεταξύ της αγοραίας και αντικειμενικής αξίας ανέρχεται στις 300.000 για το πρώτο ακίνητο και στις 60.000 ευρώ για το δεύτερο» αναφέρει και εξηγεί: «Οι αντικειμενικές αξίες των ακινήτων που κατά κανόνα αναγράφονται στα συμβόλαια πώλησης ακινήτων δεν ταυτίζονται με τις αγοραίες τιμές και οι προκύπτουσες διαφορές κατατίθενται συνήθως σε τραπεζικούς λογαριασμούς. Αυτό συνέβαινε και εξακολουθεί να συμβαίνει σε όλους τους Ελληνες και είναι αναμφίβολα γνωστό στα μέλη της επιτροπής».
Ο πρώην υπουργός χρησιμοποιεί τη λέξη «συμβαίνει» λες και η αναγραφή της τιμής πώλησης ενός ακινήτου είναι ένα φυσικό φαινόμενο, σαν τον σεισμό ή τη βροχή, που μας «συμβαίνει» ανεξαρτήτως των δικών μας επιλογών. «Μας συμβαίνει, δεν επιλέγουμε τι θα δηλώσουμε» είναι η βάση της φιλοσοφικής σκέψης που μας προσφέρει απλόχερα ο πάλαι ποτέ τσάρος της οικονομίας!
http://www.protothema.gr