Οι εγωισμοί φαίνεται να ξεπερνιόνται καθώς εδώ και μέρες οι συνεχείς επαφές και οι συνομιλίες μεταξύ των «τριών» και όχι μόνο τους έχουν φέρει πιο κοντά εξαιτίας και των πρωτοβουλιών που αναπτύσσονται από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου, αλλά και των παρασκηνιακών κινήσεις του Αντώνη Σαμαρά στην κατεύθυνση σύμπτυξης των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων του Κέντρου.
Το «Ν» είναι σε θέση να γνωρίζει ότι η κυοφορούμενη επανασύνδεση Διαμαντοπούλου-Λοβέρδου-Ραγκούση είναι εν γνώσει του Κώστα Σημίτη και του Λουκά Παπαδήμου οι οποίοι φέρονται να στηρίζουν την πρωτοβουλία αυτή, ενώ παράλληλα στελέχη όπως ο Αλέκος Παπαδόπουλος, ο Γιώργος Φλωρίδης, ο Τάσος Γιαννίτσης, ο Βασίλης Ράπανος, ο Ηλίας Μόσιαλος κ.α. αντιμετωπίζουν θετικά μια τέτοια εξέλιξη.
Ένα σημαντικό πρόβλημα ωστόσο που κυριαρχεί στις καθημερινές διαβουλεύσεις σε σπίτια και στέκια της Αθήνας μεταξύ των «μεταρρυθμιστών» είναι η πολιτική πρόταση που θα διατυπώσουν και η οποία θα τους διαφοροποιεί από την «κεντροδεξιά» του Σαμαρά και την «κεντροαριστερά» του Βενιζέλου, δηλαδή πάνω στον πολιτικό άξονα Δεξιά-Αριστερά ή τον οικονομικό άξονα «Μνημόνιο-Αντιμνημόνιο» που τοποθετούνται ;
Οι ευρύτερες διεργασίες στο πολιτικό παρασκήνιο συνεχίζονται με αμείωτη καθώς την ίδια ώρα:
Ο Αντώνης Σαμαράς επιχειρεί απ’ ότι λέγεται με μεθοδικό τρόπο μέσω του στενού του συνεργάτη Χρύσανθου Λαζαρίδη να σχηματίσει το ευρωπαϊκό Κεντροδεξιό κόμμα με δυνάμεις από τα χώρο της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ (μεταρρυθμιστές), και της ΔΗΜΑΡ ενδεχομένως, με τον Κώστα Καραμανλή να επιχειρεί παράλληλα να προωθήσει τα δικά του σχέδια
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος από την πλευρά του επιχειρεί φυγή προς τα μπρος ευελπιστώντας να διατηρήσει τα ηνία του ΠΑΣΟΚ ως βασικού πυλώνα για τη διαμόρφωση ενός νέου κεντροαριστερού-σοσιλαδημοκρατικού κόμματος σε συνεργασία με ένα κομμάτι της ΔΗΜΑΡ (Κουβέλης, Χατζησωκράτης, Μπίστης, Μαργαρίτης…)
Ο Γιώργος Παπανδρέου μπορεί να φαίνεται εκτός των πολιτικών εξελίξεων ωστόσο παρακολουθεί από κοντά τα τεκταινόμενα και ενόψει του Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ δεν αποκλείεται ακόμη και να «ευλογήσει» αντίπαλο του Βενιζέλου, ιδεολογικοπολιτικό τουλάχιστον, από τη νέα γενιά στελεχών
Ο Αλέξης Τσίπρας χτίζει με προσεκτικά βήματα και μεθοδικό τρόπο το «κεντρώο» προφίλ του με τον Παναγιώτη Λαφαζάνη (αριστερό ρεύμα-συνιστώσες) να καραδοκεί…
Η Αλέκα Παπαρήγα ετοιμάζεται να παραδώσει τα ηνία το κόμματος στο Συνέδριο του κόμματος τον Απρίλιο, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν προβλέπονται ιδεολογικοπολιτικά ανοίγματα, αντιθέτως ο Περισσός «μαντρώνεται» ακόμη περισσότερο αν και διαβλέπει συνθήκες «επαναστατικήq κατάστασης» στηn ελληνική κοινωνία
Πονοκέφαλος όλων η Χρυσή Αυγή η οποία παραμένει ανθεκτική και αλιεύει «αντισυστημικούς» ψήφους από όλο το πολιτικό φάσμα.
Με την καταβολή και της τελευταίας δόσης το Μάρτιο όλα δείχνουν ότι ξεκινά και το πολιτικό πάρτι που μπορεί να οδηγήσει σε εκλογές ακόμη και μέσα στο 2013 το πιθανότερο μετά τις γερμανικές εκλογές τον Σεπτέμβριο, εκτός βέβαια απροόπτου, που σε συνδυασμό με την πιθανή αλλαγή του εκλογικού συστήματος προς το αναλογικότερο (κατάργηση του bonus) να διαμορφώσουν το νέο πολιτικό τοπίο στη χώρα.