p

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Άλλοι γλεντάνε και άλλοι... πληρώνουν

Η επανάσταση μπορεί να αργεί, αλλά οι Βερσαλλίες αναβιώνουν στην Ουάσινγκτον κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα. Ετσι συνέβη και φέτος.



Στην έδρα του ΔΝΤ διοργανώθηκε ένα συμπόσιο που κόστισε 350.000 δολάρια. Προσκεκλημένα ήταν 13.000 άτομα, οι εργαζόμενοι στο Ταμείο. Οι 7.000 που παρευρέθηκαν τελικά είχαν την ευκαιρία να φάνε και να πιούνε μέχρι σκασμού χωρίς να δώσουν δεκάρα, διαψεύδοντας έτσι τον Μίλτον Φρίντμαν, τον θεμελιωτή του νεοφιλελευθερισμού στον οποίο ομνύει το ΔΝΤ, που έλεγε πως «δεν υπάρχουν δωρεάν γεύματα».

Ας πούμε ότι έχει δίκιο ο Φρίντμαν: κάποιος πληρώνει για το μεγάλο φαγοπότι για τις Μαρίες Αντουανέτες του ΔΝΤ. Ποιος; Την απάντηση δίνει έμμεσα η Washington Post: οι τόκοι που θα εισπράξει το 2013 το Ταμείο από την Ελλάδα για τα δάνεια που της χορήγησε είναι 899 εκατομμύρια δολάρια. Έχει σημασία αν ευχήθηκαν «στην υγειά του μ...»;

Για μια μέρα, το προηγούμενο Σάββατο 15 Δεκεμβρίου, τα γραφεία του Ταμείου μετατράπηκαν, όπως κάθε χρόνο τέτοιες μέρες περίπου, σε χώρο ψυχαγωγίας υψηλών προδιαγραφών για το πιο χλιδάτο πάρτι από δημόσιο οργανισμό στον κόσμο.

Αρκετοί όροφοι σε δύο κτίρια του Ταμείου μετατράπηκαν σε καφέ και εστιατόρια, μπαρ και συναυλιακούς χώρους, όπου λάτιν συγκροτήματα δίνουν το ρυθμό και τα ζευγάρια χορεύουν. Ακόμα και ο διάδρομος επικοινωνίας μεταξύ των δύο κτιρίων μετατράπηκε σε μπαρ με ένα «ειδικό» κοκτέιλ, το «Mr. Grinch». Διαφορετικοί συνδυασμοί αλκοόλ και γεύσεων σε κάθε αίθουσα, ορεκτικά με στρείδια, χαβιάρι, πολλές διαφορετικές έθνικ κουζίνες-ινδική, βιετναμέζικη, μεσογειακή ή λιβανέζικη..

Ο Μπρεχτ έχει περιγράψει με ακρίβεια αυτό που συμβαίνει. «Αυτοί που βρίσκονται ψηλά θεωρούν ταπεινό να μιλάς για το φαΐ. Ο λόγος: έχουν κιόλας φάει».

Ο ποιητής είχε επισημάνει πως αυτοί που «κηρύσσουν τη λιτότητα» την επιβάλλουν σε άλλους, όχι στους εαυτούς τους. «Κάνε αυτό που λέω, όχι ό,τι κάνω». Οι πολιτικές του ΔΝΤ καλλιεργούν τον φόβο και την ανασφάλεια, αλλά οι θυσίες είναι για άλλους.

Οι ίδιοι οι υπάλληλοι του Ταμείου, ως πολύτιμα γρανάζια, προστατεύονται. Εχουν αφορολόγητες, πολύ υψηλές αμοιβές-για έναν οικονομολόγο είναι από 100 χιλιάδες δολάρια και πάνω. Εργάζονται σε άψογες συνθήκες και καλύπτονται από εξαιρετικό ασφαλιστικό πρόγραμμα, ενώ το συνταξιοδοτικό πλάνο τους εξασφαλίζει χρυσά γεράματα. Σε πείσμα του «θείου Μίλτον», έχουν και πολλά «δωρεάν γεύματα»,σαν το πάρτι των Χριστουγέννων.

Το glassdoor.com είναι μια ιστοσελίδα στην οποία οι επιχειρήσεις κρίνονται από τους εργαζόμενους σε αυτές. Για το ΔΝΤ υπάρχουν 26 απόψεις δημοσιευμένες από στελέχη του. Σχεδόν όλοι δηλώνουν ευτυχισμένοι από τους μισθούς που λαμβάνουν. Κάποιος εξηγεί τι σημαίνει το γεγονός ότι είναι «καθαροί από φόρους»: είναι 27% υψηλότεροι από τον ίδιο ονομαστικό μισθό οποιουδήποτε άλλου υπαλλήλου στον ιδιωτικό ή στον δημόσιο τομέα.

Ωστόσο, αρκετοί επισημαίνουν και προβλήματα. Την άκαμπτη, γραφειοκρατική και ιεραρχική δομή, την πολιτική μονολιθικότητα, τις «κλίκες» που είναι απαραίτητες για μια καλή καριέρα...

Με σαμπάνια, χαβιάρι και τσα-τσα, αλλά και με πιο χαλαρές εκδηλώσεις που διοργανώνει, το Ταμείο επιθυμεί να εμφυσήσει τον «πατριωτισμό» των στελεχών του, πράγμα που περνάει από το να συσφίξει τις σχέσεις μεταξύ τους, όπως και με στελέχη άλλων «συγγενικών» οργανισμών. Περισσότερες είναι οι κοινές εκδηλώσεις με την Παγκόσμια Τράπεζα. Για παράδειγμα, οι εργαζόμενοι στα δύο(παραστρατημένα) τέκνα του Μπρέτον Γουντς έχουν μια κοινή χορωδία. Κάνουν πρόβες μια ώρα την εβδομάδα και δίνουν δύο κονσέρτα ετησίως.

Πηγή: ΕΘΝΟΣ της Κυριακής