Θέλουν να είναι αυτοί που θα ελέγχουν απόλυτα τη οικονομική και παραγωγική δομή της χώρας τα επόμενα χρόνια, ασκώντας ασφυκτικό έλεγχο στη διακυβέρνηση και τις στρατηγικές επιλογές της χώρας.
Ήδη το ΤΑΙΠΕΔ λειτουργεί και συμπεριφέρεται ως όργανο των δανειστών που λογοδοτεί μόνο σε αυτούς. Συμπεριφέρεται σα να μην υπάρχει ούτε κυβέρνηση ούτε αρμόδιοι υπουργοί.
Ουσιαστικά η λειτουργία του, όπως επισημαίνουν θεσμικοί παράγοντες και καθηγητές συνταγματικού δικαίου, κινείται στα όρια της νομιμότητας και της συνταγματικής εκτροπής.
Επιχειρεί να εντάξει προς αξιοποίηση, ακόμα και ακίνητα που η κυριότητα του δημοσίου αμφισβητείται ενώ έχει βάλει στο μάτι και την ακίνητη περιουσία της αυτοδιοίκησης.
Δήμοι που είχαν διαγωνισμούς σε εξέλιξη για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας τους, έλαβαν εξώδικο από το ΤΑΙΠΕΔ να αναστείλουν τους διαγωνισμούς αφού το Ταμείο θεωρεί ότι τα ακίνητα ανήκουν σε αυτό.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Δήμος Ρόδου, που έλαβε εξώδικο από το ΤΑΙΠΕΔ να ακυρώσει το διαγωνισμό που βρίσκεται στην τελική φάση για την παραχώρηση μαρίνας σε ιδιώτη.
Το ΤΑΙΠΕΔ αδιαφορεί για τις αστικές και ποινικές ευθύνες που θα προκύψουν εις βάρος του Δήμου από τους ιδιώτες που συμμετέχουν στη διαγωνιστική διαδικασία. Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν πολλά και πολλαπλασιάζονται όσο περνάει ο καιρός.
Οι Γερμανοί ενδιαφέρονται για το Ελληνικό και το παραλιακό μέτωπο της Αττικής και δεν σκοπεύουν να αφήσουν τη διαγωνιστική διαδικασία στα χέρια του Υπουργείου Ανάπτυξης και στους σχεδιασμούς του κ.Χατζηδάκη. Απαιτούν να αναλάβει την ευθύνη αλλά και την πλήρη αρμοδιότητα το ΤΑΙΠΕΔ.
Την ίδια στιγμή επιδιώκουν να αναλάβουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου αλλά και στις έρευνες για τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου.
Προωθείται η σύσταση ενός κονσόρτσιουμ με τη συμμετοχή γερμανικών κεφαλαίων αλλά και τη συμμετοχή γαλλικών εταιρειών που διαθέτουν την ανάλογη τεχνογνωσία στην έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου.
Οι Γερμανοί, γνωρίζοντας και το έντονο ενδιαφέρον των ΗΠΑ, είναι βέβαιο ότι δεν θα διακινδυνεύσουν μία σύγκρουση μαζί τους και θα επιδιώξουν να διαπραγματευθούν μαζί τους για το ποσοστό συμμετοχής τους. Σε αυτή τη διαπραγμάτευση, θεωρούν ότι θα βρίσκονται σε θέση ισχύος αφού έχουν πάρει, κυριολεκτικά και μεταφορικά, τα κλειδιά της χώρας.
Το μεγάλο αγκάθι είναι ο διαγωνισμός για την παραχώρηση ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ, όπου σύμφωνα με απόλυτα τεκμηριωμένες πληροφορίες, οι Ρώσοι είναι αυτοί που έχουν κάνει την καλύτερη προσφορά. Οι Γερμανοί όμως ούτε που θέλουν να ακούσουν για την είσοδο των Ρώσων στον στρατηγικό τομέα της ενέργειας στη χώρα μας.
Ταυτόχρονα έχουν βάλει στο στόχαστρο τη συμφωνία συγχώνευσης Εθνικής-Eurobank,που δεν θέλουν να προχωρήσει με αυτή τη μορφή, αφού δεν θα έχουν έτσι τον έλεγχο του μεγαλύτερου τραπεζικού ομίλου της χώρας. Μία πολύ σημαντική λεπτομέρεια κρύβεται στο μετοχολόγιο της Eurobank, με την Deutsche Bank να κατέχει το 10% των μετοχών, εδώ και χρόνια. Η συγχώνευση, έτσι όπως έχει συμφωνηθεί, υποβαθμίζει το ρόλο της γερμανικής τράπεζας αλλά και τις βλέψεις της για έλεγχο της εγχώριας τραπεζικής αγοράς.
Αυτό όμως που προκαλεί αίσθηση είναι το άνοιγμα μιας συζήτησης, στο επίπεδο των αρμοδίων οργάνων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σχετικά με τη σύμβαση του Ελληνικού Δημοσίου με την COSCO για το λιμάνι του Πειραιά.
«Δορυφόροι» του Βερολίνου αρχίζουν και διακινούν την ιδέα ότι η συγκεκριμένη σύμβαση παραβιάζει τους κανόνες του ελεύθερου ανταγωνισμού και δημιουργεί μονοπωλιακές καταστάσεις.
Είναι φανερό ότι οι Γερμανοί δεν θέλουν την COSCO στο λιμάνι αφού η παρουσία της συνδέεται με την αμερικανοκινεζική οικονομική συνεργασία.
Είναι όμως εξ ίσου φανερό ότι δεν θέλουν μόνο τα κλειδιά της χώρας μας. Τα θέλουν όλα.