Δεν μπορούν να πουν... ότι αγαπιούνται!
Η απαγορευμένη από τον Μάο φράση, "Σ΄αγαπώ", προκαλεί αμηχανία στους Κινέζους ακόμη και στον 21ο αιώνα όπως αναφέρουν τα "Νέα".
Γιατί όμως οι Κινέζοι δεν λένε "σ΄ αγαπώ"; Το ενδιαφέρον που έδειξε ο κινέζικος λαόρς αναφορικά με την εθνική του ανικανότητα, ή έστω αδυναμία, να μετατρέψει την αγάπη σε λόγο, το συναίσθημα σε ήχο, ήταν πολύ μεγάλο.
Η αγγλόφωνη εφημερίδα "China Daily" δημοσίευσε 30 φωτογραφίες που ένας πατέρας και μία κόρη έβγαζαν επί μια τριακονταετία, μία για κάθε χρόνο. Στην πρώτη ο πατέρας κρατά το χεράκι της κόρης του ενώ στην τελευταία η κόρη κρατά το μπράτσο του ηλικιωμένου πλέον πατέρα της. "Ποτέ δεν είπαμε" επιβεβαιώνουν αμφότεροι, "ότι αγαπιόμαστε".
Κατά την περίοδο του Μάο, το να μιλάει κανείς για την αγάπη ήταν απαγορευμένο καθώς θεωρούνταν "αστικό βίτσιο". "Τα συναισθήματα εκείνη την εποχή", επιβεβαιώνει ένας κινέζος ερευνητής,"ήταν καθυποταγμένα σε σκοπούς συλλογικούς όπως η πατρίδα, το κόμμα, η εργασία". Αλλά στην Ασία, ήδη πριν από την εποχή του Κουμφούκιου, μετρούσαν περισσότερο οι πράξεις παρά τα λόγια.
Η απαγορευμένη από τον Μάο φράση, "Σ΄αγαπώ", προκαλεί αμηχανία στους Κινέζους ακόμη και στον 21ο αιώνα όπως αναφέρουν τα "Νέα".
Γιατί όμως οι Κινέζοι δεν λένε "σ΄ αγαπώ"; Το ενδιαφέρον που έδειξε ο κινέζικος λαόρς αναφορικά με την εθνική του ανικανότητα, ή έστω αδυναμία, να μετατρέψει την αγάπη σε λόγο, το συναίσθημα σε ήχο, ήταν πολύ μεγάλο.
Η αγγλόφωνη εφημερίδα "China Daily" δημοσίευσε 30 φωτογραφίες που ένας πατέρας και μία κόρη έβγαζαν επί μια τριακονταετία, μία για κάθε χρόνο. Στην πρώτη ο πατέρας κρατά το χεράκι της κόρης του ενώ στην τελευταία η κόρη κρατά το μπράτσο του ηλικιωμένου πλέον πατέρα της. "Ποτέ δεν είπαμε" επιβεβαιώνουν αμφότεροι, "ότι αγαπιόμαστε".
Κατά την περίοδο του Μάο, το να μιλάει κανείς για την αγάπη ήταν απαγορευμένο καθώς θεωρούνταν "αστικό βίτσιο". "Τα συναισθήματα εκείνη την εποχή", επιβεβαιώνει ένας κινέζος ερευνητής,"ήταν καθυποταγμένα σε σκοπούς συλλογικούς όπως η πατρίδα, το κόμμα, η εργασία". Αλλά στην Ασία, ήδη πριν από την εποχή του Κουμφούκιου, μετρούσαν περισσότερο οι πράξεις παρά τα λόγια.