Και βέβαια όσο πιο όμορφη και καλλίγραμμη η νεανίδα, τόσο πιο λυσσαλέος ο ανταγωνισμός των αντρών.
Οι ιστορικές femmes fatales έπαιξαν τον δικό τους ρόλο στην έκβαση κορυφαίων γεγονότων ή απλώς στο φαντασιακό κοινωνιών.
Γιατί πολύ απλά κάποιες δεν υπήρξαν ποτέ ή δεν υπάρχει τουλάχιστον γενικευμένη συναίνεση των ιστορικών για την ύπαρξή τους.
Ας δούμε λοιπόν 5 από αυτές τις ξακουστές γυναικείες φιγούρες που η ύπαρξη τους αμφισβητείται...
Ωραία Ελένη
Η απαγωγή της από τον Πάρη θα σηματοδοτούσε την έναρξη του Τρωικού Πολέμου και τα γεγονότα που περιγράφονται στα ομηρικά έπη. Οι ιστορικοί ερίζουν ωστόσο για το κατά πόσο ο θρύλος διαθέτει έρεισμα στην πραγματικότητα, με την Ωραία Ελένη να θεωρείται ότι αποτελεί όχημα για την εξέλιξη του μύθου και τίποτα περισσότερο. Η μυθολογική αυτή φιγούρα ανασύρεται άλλωστε από αρχαιοελληνικές δοξασίες που χρονολογούνται αιώνες πριν από τον Όμηρο, γεγονός που κάνει την ύπαρξή της μάλλον αμφίβολη...
Rosie the Riveter
Το διαχρονικό σύμβολο της γυναικείας εργατικότητας κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο είναι μια φιγούρα που δεν μπορεί να ξεχαστεί. Η Rosie αντιπροσώπευε όλες τις Αμερικανίδες που δούλευαν σε εξοντωτικές συνθήκες στα εργοστάσια για να κατασκευάσουν όπλα και προμήθειες για τους άντρες τους, οι οποίοι προσπαθούσαν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού να κατατροπώσουν τη ναζιστική απειλή. Το αναγνωρίσιμο πρόσωπο της Rosie, που έγινε γνωστή από τραγούδι του 1942 με το ίδιο όνομα (Rosie the Riveter), είναι φτιαγμένο από τα υλικά που φτιάχνουν ιστορία, δεν είναι ωστόσο αληθινό πρόσωπο. Καμία δεν πόζαρε για τη γυναίκα του σκίτσου, που αποτελεί ενσάρκωση των αμερικανικών αξιών από τον σκιτσογράφο...
Tokyo Rose
Η θερμή φωνή της ιαπωνικής προπαγάνδας που έπλεε στα ραδιοφωνικά κύματα του Νοτίου Ειρηνικού κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και καλούσε τους αμερικανούς στρατιώτες να παραδοθούν δεν χρειάζεται συστάσεις. Στην πραγματικότητα, η Tokyo Rose δεν ήταν μία γυναίκα, αλλά αποτελούσε ψευδώνυμο για μια ομάδα 5-6 αγγλόφωνων γυναικών που λειτουργούσαν εξ ονόματος της ιαπωνικής προπαγάνδας. Το θέμα της πραγματικής ταυτότητα της Tokyo Rose απασχολούσε τον κόσμο για δεκαετίες, η κατάληξή του ωστόσο θα ήταν απογοητευτική: η Tokyo Rose δεν υπήρξε ποτέ...
Γκουίνεβιρ
Η πασίγνωστη βασίλισσα του θρύλου, με τον βασιλιά Αρθούρο και τον αρχηγό των ιπποτών του, Λάνσελοτ, με τον οποίο η Γκουίνεβιρ διατηρούσε κρυφό ερωτικό δεσμό, είναι τόσο αληθινή όσο και τα ξόρκια του Μέρλιν! Η ιστορική αλήθεια της λαϊκής αυτής παράδοσης, με το βασίλειο του Κάμελοτ, τους ιππότες και τη στρογγυλή τράπεζα, αμφισβητείται έντονα από τους ιστορικούς, την ώρα που οι ακαδημαϊκές έριδες δεν λένε να κοπάσουν. Σύμφωνα με τις νεότερες εκτιμήσεις λοιπόν, η μαγευτική Γκουίνεβιρ (που σήμαινε «Λευκή Νεράιδα») αποτελεί μυθολογικό χαρακτήρα της λαϊκής δοξασίας και τίποτα παραπάνω. Δυστυχώς...
Η γυναίκα με τα τρία στήθη της «Ολικής Επαναφοράς»
Τεχνικώς μιλώντας, η αφειδώς προικισμένη από τη φύση κοπέλα δεν αποτελεί ιστορικό πρόσωπο, κι όχι γιατί έπαιξε σε κινηματογραφική ταινία. Απλώς γιατί η «Ολική Επαναφορά» τοποθετείται στο δυστοπικό 2085 και αφορά κυρίως στη ζωή στον πλανήτη Άρη! Μπορεί να στοίχειωσε τις αντρικές φαντασιώσεις, η πόρνη από τον Άρη με τα τρία στήθη δεν υπήρξε ποτέ (όχι βέβαια ότι θα περίμενε κανείς να υπάρχει!), ήταν ωστόσο η πλέον αξιομνημόνευτη στιγμή της ταινίας του 1992. Ενσαρκωμένη από την ηθοποιό Lycia Naff, η τρίστηθη καλλονή ανήκει στην κινηματογραφική μυθολογία του Χόλιγουντ...