Όποιος είναι ιδιοκτήτης σκύλου τότε σίγουρα έχει βιώσει αυτή την εικόνα. Να τρώει στο τραπέζι και το σκυλί από κάτω, συχνά κλαψουρίζοντας, να γυροφέρνει το τραπέζι, να μπλέκεται στις καρέκλες και να κοιτάζει με ικετευτική ματιά το αφεντικό του.
Όπως πολλοί έχουν παρατηρήσει αυτό συμβαίνει ακόμη και όταν δεν τρώνε κρέας, αλλά κάποιο μαγειρευτό φαγητό, και πολύ συχνά συμβαίνει όταν τρώνε μακαρόνια ή ρύζι. Γιατί όμως γίνεται αυτό; και πως συνδέεται με την εξημέρωση των σκύλων;
Ξέρουμε πολύ καλά ότι οι σκύλοι προτιμούν κρέας και κόκαλα, όμως αυτό που δεν γνωρίζουμε, είναι ότι το πεπτικό σύστημα του σκύλου έχει εξελιχθεί στα χιλιάδες χρόνια από τότε που εμφανίσθηκε, για να διασπά και να μεταβολίζει, το σιτάρι, τις πατάτες, το ρύζι, τα μακαρόνια και άλλες τροφές με άμυλο που χρόνια τώρα έτρωγαν οι άνθρωποι και πετούσαν τα αποφάγια. Σουηδοί και Αμερικάνοι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα σκυλιά εξημερώθηκαν επειδή η διατροφή που έκαναν, εξαιτίας των ανθρώπων, είχε ποικιλία.
Κάτι που δεν συνέβη με τους πρόγονους των σκυλιών, τους λύκους. Σήμερα έχει περάσει στα γονίδια του σκύλου η δημιουργία κατάλληλων ενζύμων που διασπούν και μεταβολίζουν τις τροφές με άμυλο. Είναι τα ίδια ένζυμα που έχουν οι άνθρωποι, αλλά όχι οι λύκοι. Οι ειδικοί θεωρούν ότι τα σκυλιά εξημερώθηκαν πριν από 11.000 χρόνια και τότε ήταν που διαχωρίστηκαν από τους λύκους.
Η σουηδο- αμερικάνοι ερευνητές με επικεφαλής τον εξελικτικό γενετιστή Έρικ Άξελσον του πανεπιστημίου της Ουψάλα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", ανέλυσαν το DNA 12 λύκων και 60 σκύλων από 14 διαφορετικές ράτσες και από διάφορες χώρες. Μέσα από τη σύγκριση του DNA των σκύλων και των λύκων, αναζήτησαν ποια ήσαν εκείνα τα γονίδια που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για την εξημέρωση του “καλύτερου φίλου του ανθρώπου”.
Διαπίστωσαν λοιπόν, 122 κοινά γονίδια που εμπλέκονται τόσο στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος (εξηγώντας πιθανώς την εμφάνιση στους σκύλους των φιλικών συμπεριφορών προς τον άνθρωπο), όσο και στη διάσπαση του άμυλου στο πεπτικό σύστημά τους. Αυτά τα 122 γονίδια που υπάρχουν σε ανθρώπους και σκύλους δεν υπάρχουν στους λύκους. Στην έρευνα τους διαπίστωσαν επίσης ότι οι σκύλοι έχουν πενταπλάσια ικανότητα κατανάλωσης τροφών με άμυλο σε σχέση με τους λύκους.
Και εάν αναρωτιέστε γιατί επιμένουμε τόσο στο άμυλο και όχι σε κάποια άλλη τροφή σας λέμε ότι το άμυλο ήταν βασικό συστατικό της διατροφής των πρώτων γεωργών με τη μορφή σιταριού, ρυζιού κα. Οι άγριοι λύκοι που γυρόφερναν στους τότε ανθρώπινους οικισμούς και έτρωγαν αυτά τα αποφάγια, σταδιακά εξημερώθηκαν και έγιναν σκύλοι.
Όπως πολλοί έχουν παρατηρήσει αυτό συμβαίνει ακόμη και όταν δεν τρώνε κρέας, αλλά κάποιο μαγειρευτό φαγητό, και πολύ συχνά συμβαίνει όταν τρώνε μακαρόνια ή ρύζι. Γιατί όμως γίνεται αυτό; και πως συνδέεται με την εξημέρωση των σκύλων;
Ξέρουμε πολύ καλά ότι οι σκύλοι προτιμούν κρέας και κόκαλα, όμως αυτό που δεν γνωρίζουμε, είναι ότι το πεπτικό σύστημα του σκύλου έχει εξελιχθεί στα χιλιάδες χρόνια από τότε που εμφανίσθηκε, για να διασπά και να μεταβολίζει, το σιτάρι, τις πατάτες, το ρύζι, τα μακαρόνια και άλλες τροφές με άμυλο που χρόνια τώρα έτρωγαν οι άνθρωποι και πετούσαν τα αποφάγια. Σουηδοί και Αμερικάνοι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα σκυλιά εξημερώθηκαν επειδή η διατροφή που έκαναν, εξαιτίας των ανθρώπων, είχε ποικιλία.
Κάτι που δεν συνέβη με τους πρόγονους των σκυλιών, τους λύκους. Σήμερα έχει περάσει στα γονίδια του σκύλου η δημιουργία κατάλληλων ενζύμων που διασπούν και μεταβολίζουν τις τροφές με άμυλο. Είναι τα ίδια ένζυμα που έχουν οι άνθρωποι, αλλά όχι οι λύκοι. Οι ειδικοί θεωρούν ότι τα σκυλιά εξημερώθηκαν πριν από 11.000 χρόνια και τότε ήταν που διαχωρίστηκαν από τους λύκους.
Η σουηδο- αμερικάνοι ερευνητές με επικεφαλής τον εξελικτικό γενετιστή Έρικ Άξελσον του πανεπιστημίου της Ουψάλα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", ανέλυσαν το DNA 12 λύκων και 60 σκύλων από 14 διαφορετικές ράτσες και από διάφορες χώρες. Μέσα από τη σύγκριση του DNA των σκύλων και των λύκων, αναζήτησαν ποια ήσαν εκείνα τα γονίδια που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για την εξημέρωση του “καλύτερου φίλου του ανθρώπου”.
Διαπίστωσαν λοιπόν, 122 κοινά γονίδια που εμπλέκονται τόσο στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος (εξηγώντας πιθανώς την εμφάνιση στους σκύλους των φιλικών συμπεριφορών προς τον άνθρωπο), όσο και στη διάσπαση του άμυλου στο πεπτικό σύστημά τους. Αυτά τα 122 γονίδια που υπάρχουν σε ανθρώπους και σκύλους δεν υπάρχουν στους λύκους. Στην έρευνα τους διαπίστωσαν επίσης ότι οι σκύλοι έχουν πενταπλάσια ικανότητα κατανάλωσης τροφών με άμυλο σε σχέση με τους λύκους.
Και εάν αναρωτιέστε γιατί επιμένουμε τόσο στο άμυλο και όχι σε κάποια άλλη τροφή σας λέμε ότι το άμυλο ήταν βασικό συστατικό της διατροφής των πρώτων γεωργών με τη μορφή σιταριού, ρυζιού κα. Οι άγριοι λύκοι που γυρόφερναν στους τότε ανθρώπινους οικισμούς και έτρωγαν αυτά τα αποφάγια, σταδιακά εξημερώθηκαν και έγιναν σκύλοι.