Το «αντικείμενο» που κυκλοφόρησε στους «τοίχους» ήταν το παρακάτω πινακάκι με τον συνοπτικό προϋπολογισμό των δράσεων που περιλαμβάνονται στο Υποέργο 1
Σημειώνουμε πως την ανάρτηση πραγματοποίησε το blog Wired and Ready και άντλησε τα στοιχεία από το πρόγραμμα Διαύγεια. Το πλήρες αρχείο της απόφασης , μπορείτε να το κάτεβάσετε σε PDF, από εδώ.
Λοιπόν… όπως βλέπετε στο παραπάνω πινακάκι, η συνολική δαπάνη για την δημιουργία και διαχείριση λογαριασμών σε Facebook, Twitter, YouTube και Google+, μαζί με την δημιουργία λογοτύπου και slogan (branding) αλλά και δημιουργία και διαχείριση πλατφόρμας ψηφιακής σήμανσης ανέρχεται στο ποσό των 83.025,00 ευρώ.
Σε μία εποχή που νοσοκομεία υπολειτουργούν, το Ελληνικό δημόσιο έχει κηρύξει παύση πληρωμών έστω και άτυπα, αλλά και όλοι ζούμε με τον φόβο της επιβίωσης, ειδικά στον ιδιωτικό τομέα που υποφέρει από εξωφρενικά από υψηλά ποσοστά ανεργίας, το ποσό των 83.025 ευρώ για λογαριασμούς κοινωνικής δικτύωσης, φαντάζει εξωφρενικό. Δικαίως. Είναι όμως;
Πόσο «κάνει» η κοινωνική δικτύωση;
Ας υπολογίσουμε λίγο μερικά πράγματα. Η δημιουργία ενός λογαριασμού σε κάποιο κοινωνικό δίκτυο, είναι απλή και εύκολη. Αλίμονο, τα ίδια τα κοινωνικά δίκτυα, προσφέρουν αναλυτικές οδηγίες και οι περισσότεροι από εμάς που ασχολούμαστε με την κοινωνική δικτύωση, το έχουμε κάνει για τον εαυτό μας. Η διαχείρισή τους όμως;
Υπολογίστε πως αν μία κοινότητα θέλει να δημιουργηθεί και να αναπτυχθεί με αξιώσεις, έχει πρώτα απ’ όλα 24ωρη φροντίδα. Άρα, χρειάζεται 3 άτομα για ένα 8ωρο το καθένα να επιμελούνται δημοσιεύσεις, να εφευρίσκουν υλικό και να παρακολουθούν τα σχόλια και την αλληλεπίδραση με τους χρήστες. Υπολογίζοντας τον βασικό μισθό των 3 αυτών ανθρώπων, έστω, στα 600 ευρώ, επί 3 (άτομα), επί 14 μισθούς, επί 2 χρόνια, μας προκύπτει μία δαπάνη της τάξης των 50.000 ευρώ. Φυσικά, ο παραπάνω υπολογισμός είναι πρόχειρος και όχι λογιστικός, απλά και μόνο για να δώσει μία εικόνα της τάξης μεγέθους.
Οι διάφορες εταιρείες στην Ελλάδα, τα σοβαρά agencies που αναλαμβάνουν την δημιουργία κοινοτήτων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και δεσμεύονται από τις συμβάσεις που υπογράφουν για την αποτελεσματικότητά τους, χρεώνουν αρκετά περισσότερο και φυσικά, υπάρχει η απαίτηση από τους πελάτες τους, να είναι επιτυχημένοι.
Freelancers που λειτουργούν στην συγκεκριμένη αγορά, μπορεί να χρεώσουν αρκετά λιγότερο με καλά, καλύτερα, ή πολύ χειρότερα αποτελέσματα. Όπως και οι διάφοροι που ασχολούνται με το επάγγελμα, να χρησιμοποιήσουν και διάφορα «τρικ» που υπάρχουν για την εξασφάλιση “Likes” και “followers”, χωρίς όμως να μπορούν να εγγυηθούν την αποτελεσματικότητα μίας κοινότητας. Αν όμως θέλουμε να μιλάμε για μία σωστή και επιμελημένη δουλειά, οι τιμές της τοπικής αγοράς, είναι εκεί και κάμποσο παραπάνω.
Στο fanpage We are Social Media που «ανέβασε» το συγκεκριμένο θέμα, δημιουργήθηκε μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση κάτω από το σχετικό post ανάμεσα σε ανθρώπους που ζουν και εργάζονται ως marketeers, αλλά και απλούς χρήστες που είδαν τα ποσά και «θόλωσαν».
Παρακολουθήστε τη συζήτηση αυτή εδώ και πείτε μας τη γνώμη σας. Στους καιρούς που περνάμε, δικαιολογείται ένας κρατικός φορέας να δαπανά για την τουριστική προβολή ενός τόπου, έστω κι αν αυτό είναι έργο συνχρηματοδοτούμενο από την ΕΕ;
Θα έπρεπε τις παραπάνω ενέργειες, οι υπάλληλοι της Περιφέρειας, να τις κάνουν «δωρεάν», όπως το κάνει ο καθένας από εμάς; Πιστεύετε ότι, εφόσον αντιμετωπίζουμε, όλοι όσοι είμαστε στον δημόσιο τομέα τόση ανασφάλεια και ανεργία, δεν θα πρέπει να γίνονται τέτοιες δαπάνες για κάτι τόσο «αόριστο» όσο η Τουριστική προβολή ενός τόπου μέσα από το Internet και την κοινωνική δικτύωση ή θα πρέπει να συνεχίζουμε να εκμεταλλευόμαστε κάθε δυνατότητα να επενδύουμε σε οτιδήποτε δημιουργεί μία προοπτική ανάπτυξης, μήπως και βγούμε από αυτό το τέλμα;
Κάθε σχόλιο (στα πλαίσια της κοσμιότητας πάντα), καλοδεχούμενο.
Ευχαριστούμε τους φίλους Δημήτρη, Χριστόφορο, Πασχάλη και Γιάννη που μοιράστηκαν αυτό το θέμα μαζί μας.