Έχουν περάσει 2,5 χρόνια από τη στιγμή που η Ελλάδα ζήτησε τη στήριξη
των εταίρων της και του ΔΝΤ προκειμένου να καλύψει τις δανειακές της
ανάγκες και να αποφύγει τη χρεωκοπία. Πολλά έχουν αλλάξει στη χώρα από
εκείνη τη στιγμή, Μάιος του 2010, και οι Ελληνες έχουν δει τη ζωή τους
να αλλάζει προς το χειρότερο, ενώ η οικονομία έκλεισε τον πέμπτο χρόνο
που βρίσκεται σε ύφεση.
Ομως, σε όλο αυτό το διάστημα, όπως γράφει και η «Ημερησία», καθημερινά, διαβάζουμε και ακούμε λέξεις που μέχρι τότε ή δεν τις γνωρίζαμε ή απλά δεν δίναμε κάποια ιδιαίτερη σημασία. Η κρίση συνοδεύτηκε με ένα –στην κυριολεξία- καινούργιο λεξιλόγιο που άλλαξε τη ζωή μας. Είναι ίσως απόρροια της παγκοσμιοποίησης, αλλά και της ευρύτερης χρήσης της αγγλικής γλώσσας στην καθημερινότητα. Πολλές, ωστόσο, λέξεις εκ αυτών, όπου ήταν εφικτό, «ελληνοποιήθηκαν» προκειμένου να γίνονται αντιληπτές από τους περισσότερους.
Το Μνημόνιο, για παράδειγμα, μας ακολουθεί στην καθημερινότητά μας, όπως και μια σειρά λέξεων που ήρθαν για να μεταβάλλουν το περιεχόμενο των συζητήσεων, από το καφενείο μέχρι και τις αίθουσες των πανεπιστημίων. Το καλοκαίρι του 1999 οι φράσεις που άκουγες όπου στεκόσουν κι όπου βρισκόσουν, γράφει η εφημερίδα, ήταν «πούλησα», «αγόρασα», «αέρας» και «πόσο έκλεισε ο Dow Jones». Από το καλοκαίρι του 2010 και μετά στο κάθε ελληνικό σπίτι μπήκε το «spread, η «αναδιάρθρωση χρέους», τα «CDs», τα «ομόλογα» κ.λπ.
Πατώντας πάνω στη φωτογραφία μπορείτε να διαβάσετε το λεξιλόγιο της κρίσης...
Ομως, σε όλο αυτό το διάστημα, όπως γράφει και η «Ημερησία», καθημερινά, διαβάζουμε και ακούμε λέξεις που μέχρι τότε ή δεν τις γνωρίζαμε ή απλά δεν δίναμε κάποια ιδιαίτερη σημασία. Η κρίση συνοδεύτηκε με ένα –στην κυριολεξία- καινούργιο λεξιλόγιο που άλλαξε τη ζωή μας. Είναι ίσως απόρροια της παγκοσμιοποίησης, αλλά και της ευρύτερης χρήσης της αγγλικής γλώσσας στην καθημερινότητα. Πολλές, ωστόσο, λέξεις εκ αυτών, όπου ήταν εφικτό, «ελληνοποιήθηκαν» προκειμένου να γίνονται αντιληπτές από τους περισσότερους.
Το Μνημόνιο, για παράδειγμα, μας ακολουθεί στην καθημερινότητά μας, όπως και μια σειρά λέξεων που ήρθαν για να μεταβάλλουν το περιεχόμενο των συζητήσεων, από το καφενείο μέχρι και τις αίθουσες των πανεπιστημίων. Το καλοκαίρι του 1999 οι φράσεις που άκουγες όπου στεκόσουν κι όπου βρισκόσουν, γράφει η εφημερίδα, ήταν «πούλησα», «αγόρασα», «αέρας» και «πόσο έκλεισε ο Dow Jones». Από το καλοκαίρι του 2010 και μετά στο κάθε ελληνικό σπίτι μπήκε το «spread, η «αναδιάρθρωση χρέους», τα «CDs», τα «ομόλογα» κ.λπ.
Πατώντας πάνω στη φωτογραφία μπορείτε να διαβάσετε το λεξιλόγιο της κρίσης...