Οι φόνοι του Zodiac
Η δράση του έγινε ακόμη και ταινία και ακόμη και σήμερα εξακολουθεί να προβληματίζει. Ο δολοφόνος του ζωδιακού κύκλου άρχισε να δρα στα τέλη της δεακετίας του ’60 στην Καλιφόρνια. Μέσα σε ένα διάστημα 10 μηνών σκότωσε 5 άτομα. Δεν συνελήφθη ποτέ και το μόνο ίχνος που άφησε ήταν οι κρυπτογραφημένες επιστολές του. Η αστυνομία κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει μόνο μία. Σε αυτήν έγραφε ότι «απολαμβάνει να σκοτώνει ανθρώπους επειδή ο άνθρωπος είναι το πιο επικίνδυνο ζώο» και ότι «όταν πεθάνω και πάω στον Παράδεισο, οι άνθρωποι που έχω σκοτώσει θα γίνουν σκλάβοι μου».
Η ληστεία στο Μουσείο Ιζαμπέλα Στιούαρτ Γκάρνερ
Το 1990, δύο άνδρες ντυμένοι αστυνομικοί έκαναν μία από τις μεγαλύτερες ληστείες όλων των εποχών. Μπήκαν στο μουσείο που βρίσκεται στη Βοστώνη και αφού συγκέντρωσαν σε ένα σημείο και έδεσαν όλους τους φύλακες, άρπαξαν πίνακες των Βερμέερ, Ρέμπραντ, Ντεγκά και Μανέ. Η συνοική αξία των πινάκων ήταν άνω των 500 εκατομμυρίων δολαρίων. Η αστυνομία επικήρυξε τους ληστές και ακόμη και σήμερα ισχύει η αμοιβή των 5 εκατομμυρίων για όποιον βρει κάτι. Ωστόσο, δεν έχει εντοπιστεί κανένα ίχνος των δραστών ή των πινάκων.
Ο δολοφόνος με το Tylenol
Το φθινόπωρο του 1982, επτά άνθρωποι πέθαναν αφού είχαν πάρει χάπια Tylenol, (ένα πολύ δημοφιλές παυσίπονο που χορηγείται χωρίς ιατρική συνταγή). Μετά από έρευνε διαπιστώθηκε ότι τα χάπια είχαν νοθευτεί με κυάνιο. Αμέσως αποσύρθηκαν όλες οι παρτίδες του φαρμάκου από την αγορά, όμως οι δράστες δεν συνελήφθησαν ποτέ.
Ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης
Ο μύθος του Τζακ είναι πιο δυνατός από την ίδια την ιστορία του, η οποία μάλλον δεν θα αποκαλυφθεί ποτέ. Το 1888 ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης δρούσε στους σκοτεινούς δρόμους του Λονδίνου σκοτώνοντας και κατακρεουργώντας πόρνες. Τα εγκλήματα δεν διαλευκάνθηκαν ποτέ και ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης έγινε ο πιο «διάσημος» serial killer όλων των εποχών.
Ο φόνος της Ζαν Μπενέ Ράμσεϊ
Η 6χρονη Ζαν Μπενέ Ράμσεϊ ήταν σταρ των παιδικών καλλιστείων και γόνος πολύ εύπορης οικογένειας. Όταν βρέθηκε νεκρή στο υπόγειο του σπιτιού της, το 1996, οι πρώτες υποψίες στράφηκαν εναντίον των γονέων της, οι οποίοι, ωστόσο αποδείχθηκε ότι ήταν αθώοι. .Ο πραγματικός δράστης δεν έχει βρεθεί, αν και κατά καιρούς εμφανίζονται νέοι ύποπτοι.
Η υπόθεση με τις «μάσκες μολύβδου»
Μια πραγματικά παράξενη υπόθεση. Το 1966 δύο πτώματα εντοπίζονται σε έναν αγρό στη Βραζιλία. Τα θύματα φορούν ακριβά κοστούμια και δεν φέρουν τραύματα. Λίγο αργότερα διαπιστώνεται ότι πρόκειται για δύο τεχνικούς ηλεκτρονικών συστημάτων. Κοντά τους βρέθηκε ένα μπουκάλι με νερό, μάσκες μολύβδου που προστατεύουν από τη ραδιενέργεια και ένα σημείωμα που έλεγε: «στις 4:30 στο μέρος που συμφωνήσαμε. Στις 6:30 κατάποση των χαπιών». Οι άνδρες πέθαναν από τις μυστηριώδεις κάψουλες, όμως ποτέ δεν διαπιστώθηκε τι ήταν αυτές και γιατί τις πήραν τα θύματα.
Η ληστεία στο κοσμηματοπωλείο Χάρι Γουίνστον
Ένα σενάριο κινηματογραφικό. Άνδρες ντυμένοι γυναίκες κλέβουν πολύτιμα κοσμήματα. Η ληστεία έγινε το 2008 στο κέντρο του Παρισιού. Οι τέσσερις δράστες, οπλισμένοι με χειροβομβίδες άρπαξαν διαμάντια αξίας 800 εκατομμυρίων δολαρίων και έγιναν άφαντοι. Η Αστυνομία τους ονόμασε «Ροζ Πάνθηρες», αλλά δεν βρέθηκαν ποτέ, ούτε οι ίδιοι ούτε και τα κλοπιμαία.
Ο άνθρωπος του Σόμερτον
Μια υπόθεση γεμάτη μυστήριο που εκτυλίχθηκε στην Αυστραλία. Ένα πτώμα ξεβράστηκε σε μία ακτή, το 1948. Το θύμα δεν αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, δεν έφερε κανένα τραύμα και δεν βρέθηκε δηλητήριο στον οργανισμό του. Κανείς δεν γνωρίζει πώς πέθανε. Το μόνο στοιχεί που βρέθηκε πάνω του ήταν ένα σημείωμα με τις λέξεις «Tamam Shud», (τετέλεσται). Η φράση ήταν απόσπασμα από ένα βιβλίο με ποιήματα του Ομάρ Καγιάμ, το οποίο βρέθηκε κοντά στο πτώμα. Μέσα στο βιβλίο οι Αρχές βρήκαν ένα κωδικοποιημένο μήνυμα που δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί. Η υπόθεση παραμένει άλυτη.
Η Μαύρη Ντάλια
Το 1947, το πτώμα της Ελίζαμπεθ Σορτ βρέθηκε στο Λος Άντζελες. Το σώμα της ήταν κομμένο στα δύο και ο δράστης είχε χαράξει το πρόσωπο της 22χρονης κοπέλας. Η αστυνομία συνεργάστηκε στενά με τα ΜΜΕ, δημοσιοποιώντας στοιχεία, σε μια προσπάθεια εντοπισμού του δράστη. Η υπόθεση ονομάστηκε «Μαύρη Ντάλια», λόγω των αποκλειστικά μαύρων ρούχων που φορούσε το θύμα, αλλά και της ζωής της, που είχε πολλά «σκοτεινά σημεία». Ο φόνος έχει αποτελέσει το θέμα ταινιών, βιβλίων και πολλών εικασιών, όμως ο δράστης δεν βρέθηκε ποτέ.