Η Julia Pastrana έπασχε από μια σπάνια ασθένεια, εξαιτίας της οποίας όλο της το σώμα ήταν καλυμμένο με τρίχες… θέαμα που προκαλούσε δέος ειδικά εκείνη την εποχή.
Και σαν να μην της έφτανε η ντροπή που ενδεχομένως θα ένιωθε η ίδια για την κατάστασή της, όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή, ορισμένοι εκμεταλλεύτηκαν την ασθένειά της για να βγάλουν χρήματα. Η Julia ήταν μέλος ενός θιάσου που περιόδευε σε όλη την Ευρώπη μέχρι το θάνατό της το 1860.
Ακόμη και μετά το θάνατό της, το σώμα της «εκτίθετο» σε όλον τον κόσμο.
Τελικά η σορός της κατέληξε σε μια αποθήκη ενός ερευνητικού κέντρου στο Όσλο.
Μέχρι που η ιστορία της έφτασε στα αυτιά της καλλιτέχνιδος Laura Anderson Barbata, η οποία αποφάσισε να κάνει μια εκστρατεία για να επιστρέψει η σορός της Julia στην πατρίδα της στο Μεξικό.
«Ένιωσα ότι είχε το δικαίωμα να αποκτήσει ξανά την αξιοπρέπειά της και τη θέση της στην ιστορία» είπε η ίδια στους New York Times.
Η Barbata, που ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη, τελικά κέρδισε τη «μάχη» μετά από δέκα χρόνια και η σορός της Julia θα ταφεί στην περιοχή Sinaloa de Leyva.
Η Pastrana είχε γεννηθεί στο Μεξικό το 1834 και έπασχε από συγγενή υπερτρίχωση. Είχε ακόμη υπερπλασία των ούλων ενώ στην εποχή της δεν είχαν ανακαλυφθεί οι ασθένειες.
Το 1854 την εξαγόρασε ένας τελωνειακός από το Μεξικό, ο οποίος άρχισε να την «εκθέτει» στις ΗΠΑ και τον Καναδά. Όσο βρισκόταν στη Νέα Υόρκη η Julia παντρεύτηκε τον Theodore Lent, ο οποίος έγινε και μάνατζερ της.
Οι ιστορικοί εκτιμούν ότι εκείνη τον είχε ερωτευτεί όμως αυτό στο πρόσωπό της είδε έναν εύκολο τρόπο να βγάλει χρήματα, αναφέρουν οι New York Times.
Ο Lent περιόδευσε με τη σύζυγό του, την οποία αποκαλούσε «η γυναίκα με τα μούσια», σε όλη την Ευρώπη. Οι κριτικοί τη χαρακτήριζαν «ακραία αποκρουστική» και οι γιατροί έλεγαν ότι είναι «αποτέλεσμα» συνεύρεσης ανθρώπου με ουρακοτάγκο.
Το 1859 έμεινε έγκυος και ο γιος της κληρονόμησε την ασθένειά της. Πέθανε 35 ώρες μετά τη γέννα, ενώ πέντε ημέρες μετά σε ηλικία 26 ετών η Julia άφηνε την τελευταία της πνοή εξαιτίας επιπλοκών που προέκυψαν στον τοκετό.
Μετά το θάνατό της ο Lent συνέχισε τις περιοδείες, αυτή τη φορά με τη σορό τόσο της γυναίκας όσο και του γιου τους, τους οποίους είχε ταριχεύσει και τοποθετήσει σε γυάλινο κουτί.
Αργότερα παντρεύτηκε ακόμη μια γυναίκα με την ίδια ασθένεια από το Μεξικό, την οποία παρουσίαζε ως την αδερφή της Julia με το όνομα «Zenora Pastrana».
Ο Lent πέθανε σε ένα ψυχιατρείο στη Ρωσία το 1884, ενώ οι σοροί της Julia και του λίγων ωρών μωρού της συνέχισαν να εκτίθενται σε διάφορες εκθέσεις.
Μέχρι που το 1976 διαρρήκτες εισέβαλλαν στις αποθήκες ενός εκθεσιακού χώρου στη Νορβηγία και τις έκλεψαν.
Τμήματα από τις σορούς βρήκαν αργότερα οι αρχές σε κάδους σκουπιδιών. Το χέρι της Julia είχε διαμελιστεί, ενώ το πτώμα του γιου της δε μπόρεσε να διασωθεί.
Το 1996 το πτώμα της μεταφέρθηκε στο Ινστιτούτο Ιατροδικαστικής του πανεπιστημίου του Όσλο, όπου και φυλασσόταν.
Η κηδεία της Julia θα γίνει την Πέμπτη σε ένα κοιμητήριο στην περιοχή Sinaloa de Leyva, κοντά στο μέρος που γεννήθηκε.