Στη σύνοδο τέθηκε σαν κορυφαίο κοινό πρόβλημα η αδυναμία αντιμετώπισης μιας μαζικής λαϊκής εξέγερσης.
Οι "σύνεδροι" σε μία έκρηξη αμοιβαίας ειλικρίνειας ομολόγησαν ότι ακόμη και αν ήταν ενωμένοι και όχι χωρισμένοι, δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν, χωρίς ακόμη μεγαλύτερη τεχνολογία ελέγχου των ανθρωπίνων μαζών και ακόμη και αν χρησιμοποιούσαν όλο το στρατό όλων των χωρών, μία μαζική λαϊκή εξέγερση.
Τέθηκε λοιπόν από τις δύο "ελίτ" το κοινό πρόβλημα, που όπως συνομολόγησαν πρέπει να τους απασχολήσει άσχετα με τον νέο διαχωρισμό των οικονομικών και πολιτικών δυνάμεων του κόσμου, το μοίρασμα των κουκιών δηλαδή.
Παράδειγμα αποτέλεσε η αδυναμία ελέγχου των ισλαμιστών στην Συρία, αλλά και των κατά καιρούς εξεγέρσεων ενόπλων ομάδων στις ΗΠΑ. Τόσο η Μαύρη όσο και η Λευκή Ελίτ, όπως φαίνεται να αυτοαποκαλούνται πλέον, έστω και προσωρινά, οι δύο νέοι πόλοι ισχύος του πλανήτη, αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν χωριστά το θέμα.
Από ότι φαίνεται, η χαϊβανίτιδα, τυφλώνει τους ανθρώπους απέναντι στην αλήθεια, αλλά όχι απέναντι στις στοιχειώδεις καθημερινές τους ανάγκες.
Δημοσθένης Λιακόπουλος
Οι "σύνεδροι" σε μία έκρηξη αμοιβαίας ειλικρίνειας ομολόγησαν ότι ακόμη και αν ήταν ενωμένοι και όχι χωρισμένοι, δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν, χωρίς ακόμη μεγαλύτερη τεχνολογία ελέγχου των ανθρωπίνων μαζών και ακόμη και αν χρησιμοποιούσαν όλο το στρατό όλων των χωρών, μία μαζική λαϊκή εξέγερση.
Τέθηκε λοιπόν από τις δύο "ελίτ" το κοινό πρόβλημα, που όπως συνομολόγησαν πρέπει να τους απασχολήσει άσχετα με τον νέο διαχωρισμό των οικονομικών και πολιτικών δυνάμεων του κόσμου, το μοίρασμα των κουκιών δηλαδή.
Παράδειγμα αποτέλεσε η αδυναμία ελέγχου των ισλαμιστών στην Συρία, αλλά και των κατά καιρούς εξεγέρσεων ενόπλων ομάδων στις ΗΠΑ. Τόσο η Μαύρη όσο και η Λευκή Ελίτ, όπως φαίνεται να αυτοαποκαλούνται πλέον, έστω και προσωρινά, οι δύο νέοι πόλοι ισχύος του πλανήτη, αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν χωριστά το θέμα.
Από ότι φαίνεται, η χαϊβανίτιδα, τυφλώνει τους ανθρώπους απέναντι στην αλήθεια, αλλά όχι απέναντι στις στοιχειώδεις καθημερινές τους ανάγκες.
Δημοσθένης Λιακόπουλος