Στην ιστορία της ανθρωπότητας έχουν υπάρξει εκατοντάδες διαφορετικά «είδη» από serial killers, με άλλες μεθόδους φόνου ή διαφορετικές ομάδες-στόχους.
Πολύ πιο σπάνιο (ευτυχώς!) είναι το γεγονός της συνένωσης δύο ή και περισσότερων κατά συρροή δολοφόνων, που συνεργάζονται αρμονικά στην εκτέλεση των φρικιαστικών εγκλημάτων τους.
Κάποιες φορές μάλιστα η άνομη συνεργασία παραείναι αγαστή, με τα αθώα θύματα να πληρώνουν τη νύφη.
Ας δούμε λοιπόν 10 διαβόητα «τραστ» δολοφόνων, που έχουν αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια τους στην οικουμένη...
Paul Bernardo και Karla Homolka
Ο Paul και η Karla γνωρίστηκαν το 1987 και παντρεύτηκαν το 1991. Έξι μήνες μάλιστα πριν από τον γάμο, η Karla αποφάσισε να δώσει την παρθενιά της αδερφής της στον Paul ως γαμήλιο δώρο, μιας και κατάλαβε την ενόχληση του συζύγου της που δεν ήταν και η ίδια παρθένα όταν γνωρίστηκαν: την παραμονή των Χριστουγέννων του 1990, η Karla νάρκωσε τη 15χρονη αδερφή της Tammy και μαγνητοσκόπησε τον βιασμό της ανήλικης από τον μέλλοντα σύζυγό της. Το «κοκτέιλ» αλκοόλ και ναρκωτικών που χρησιμοποίησε η Karla στην αδερφούλα της θα είχε ωστόσο μοιραία κατάληξη για το κορίτσι, αν και θεωρήθηκε από το δικαστήριο αυτοκτονία, αφήνοντας το ζευγάρι ανενόχλητο να βιντεοσκοπήσει τον βιασμό και τον θάνατο άλλων δύο νεαρών κοριτσιών, της 14χρονης Leslie Mahaffy και της 15χρονης Kristen French. Οι Αρχές θα ενδιαφερθούν για τον Paul όταν πολυάριθμοι βιασμοί που συνέβησαν κατά τη δεκαετία του '90 συνδέθηκαν με τον κακοποιό μέσω DNA. Και ήταν η κακοποίηση της Karla από τον σύζυγό της το 1993 που θα την οδηγούσε στην αστυνομία για να καρφώσει τον Paul, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα συμφωνία με την εισαγγελία για κάθειρξη 12 ετών: το 1995, θα ξεκινήσει να δίνει πληροφορίες στις Αρχές για τα φονικά του ζευγαριού, που θα οδηγούσαν στην καταδίκη του Paul σε ισόβια κάθειρξη. Η ίδια, αφού εξέτισε την ποινή της, αποφυλακίστηκε στις 4 Ιουλίου 2005...
Ian Brady και Myra Hindley
Γνωστοί ως «δολοφόνοι του βάλτου», οι Ian και Myra δραστηριοποιήθηκαν από το 1963-1965. Το πρώτο γνωστό θύμα ήταν η 16χρονη Pauline Reade, την οποία και έπεισε η Myra να την ακολουθήσει στο αυτοκίνητό της. Όταν έφτασαν στον βάλτο, ο Ian της επιτέθηκε και τη βίασε, την ώρα που η Myra παρακολουθούσε ευχαριστημένη το αποτρόπαιο γεγονός. Όταν τελείωσε ο βιασμός, ο Ian έλιωσε το κεφάλι της μικρούλας με ένα φτυάρι και της έκοψε το λαρύγγι, θάβοντάς τη στο έλος. Αυτό ήταν το πρότυπο φόνου που θα ακολουθούσε το ζευγάρι σε τουλάχιστον 5 παιδιά, ηλικίας 10-17 ετών. Η Myra έφτασε στο σημείο μέχρι και να βιντεοσκοπήσει τη δολοφονία της 10χρονης Lesley Ann Downey, με τον Ian να τραβάει τουλάχιστον 10 φωτογραφίες της μικρής σε φρικιαστικές πόζες. Η τελευταία υπόθεση του ζευγαριού θα ήταν ο φόνος του 17χρονου Edward Evans, μπροστά στα μάτια του 18χρονου γαμπρού της Myra, David Smith. Ο David δεν άντεξε το στυγερό έγκλημα και κατέθεσε την επόμενη μέρα στην αστυνομία, με τον Ian να παραδέχεται τελικά τη δολοφονία 5 παιδιών, αναλαμβάνοντας ωστόσο πλήρως την ευθύνη. Στις 6 Μαΐου 1966, ο Ian θα καταδικαζόταν για 3 φόνους και η Myra για 2, λαμβάνοντας ισόβια κάθειρξη για κάθε ανθρωποκτονία. Το 2002, η Myra θα πέθαινε στη φυλακή, ενώ ο Ian θα δήλωνε παράφρων και θα μεταφερόταν στο ψυχιατρείο του Ashworth, όπου και παραμένει...
Gerald και Charlene Gallego
Ο Gerald και η Charlene ήταν ένα αντρόγυνο κατά συρροή δολοφόνων που έδρασαν από το 1978-1980 στις δυτικές ΗΠΑ. Ο δεσποτικός σύζυγος καταδυνάστευε αφόρητα τη γυναίκα του, με τη Charlene όχι μόνο να μην ενοχλείται από τη βάναυση συμπεριφορά του, αλλά να βρίσκει και θελκτική την ιδέα του για «νεαρές και αναλώσιμες σεξουαλικές σκλάβες». Η φαντασίωση του Gerald θα γινόταν εφιάλτης για τη 17χρονη Rhonda Scheffler και τη 16χρονη Kippi Vaught το 1978, τις οποίες απήγαγε το ζευγάρι με την απειλή όπλου και τις οδήγησε στις ερημιές, με τον Gerald να βιάζει τα κορίτσια και κατόπιν να τα σκοτώνει. Το ίδιο σενάριο θα παιζόταν ξανά και ξανά για τα επόμενα χρόνια, με τη Charlene να συμμετέχει προοδευτικά στα σεξουαλικά βασανιστήρια. Τουλάχιστον 9 κορίτσια θα έχαναν τη ζωή τους από τις σεξουαλικές διαστροφές του ζεύγους, κάποια ακόμα και 13 ετών, ενώ στα θύματα περιλαμβανόταν και ο φίλος μιας εξ αυτών. Οι Craig Miller και Mary Elizabeth Sowers θα ήταν τα τελευταία θύματά τους, με τον Craig να πυροβολείται στην άκρη του δρόμου το 1980 και την κοπέλα του να εξαφανίζεται από προσώπου γης. Αυτόπτες μάρτυρες ωστόσο θα οδηγούσαν τις Αρχές στη σύλληψη του αιμοδιψούς ζευγαριού. Το 1984, η Charlene θα κατέθετε κατά του Gerald με ανταμοιβή ποινή κάθειρξης 16 μόνο ετών, με τον Gerald να καταδικάζεται σε θάνατο, ποινή που δεν θα εκτελεστεί ωστόσο ποτέ. Η Charlene απελευθερώθηκε το 1997, ενώ ο Gerald πέθανε στη φυλακή από καρκίνο το 2002...
Wolfgang Abel και Marco Furlan
Οι Wolfgang και Marco ήταν ένα δίδυμο κατά συρροή δολοφόνων που ήταν ενεργοί κατά τα έτη 1977-1984 στην Ιταλία, αφήνοντας πίσω τους σε κάθε περιστατικό μια χειρόγραφη επιστολή με το όνομα «Ludwig», εν μέσω ναζιστικών συμβόλων. Το δίδυμο υποστήριζε ότι τα θύματά τους ήταν υπάνθρωποι που έπρεπε να εξολοθρευτούν, στρέφοντας τη φονική προσοχή τους σε ομοφυλόφιλους, ιερόδουλες και χρήστες ναρκωτικών ουσιών, αλλά και σε όποιον πίστευαν οι Wolfgang και Marco ότι «είχε προδώσει τον πραγματικό Θεό». Οι δολοφονίες τους ήταν ιδιαίτερα στυγερές, ενώ άλλαζαν συχνά τις φρικιαστικές μεθόδους τους: έκαψαν ζωντανό έναν τσιγγάνο χρήστη ναρκωτικών και έναν περιπλανώμενο νομάδα, μαχαίρωσαν έναν ομοφυλόφιλο σερβιτόρο 34 φορές, έκοψαν στα δυο μια 51χρονη ιερόδουλη, κάρφωσαν καρφιά στο μέτωπο ενός ομοφυλόφιλου ιερέα, με τον κατάλογο του τρόμου να μην έχει πραγματικά τέλος. Το 1997, θα καταδικάζονταν για 10 από τις 27 υποθέσεις ανθρωποκτονίας που κατηγορούνταν, εκτίοντας κάθειρξη 27 ετών. Ο Marco αποφυλακίστηκε το 2009 και ο Wolfgang έναν χρόνο αργότερα...
Fred και Rosemary West
Ενώ οι περισσότεροι φόνοι συνέβησαν από το 1973-1979, η πρώτη υπόθεση ανθρωποκτονίας πηγαίνει πίσω στο 1971: η Charmaine, η κόρη του Fred από προηγούμενο γάμο, δολοφονήθηκε από τη Rosemary την ώρα που ο Fred ήταν πίσω από τα κάγκελα για κλοπή. Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς, με τον Fred να έχει μόλις αποφυλακιστεί, η πρώην σύζυγός του Rena West εμφανίστηκε στην πόρτα του ζεύγους διεκδικώντας την κόρη της, όταν και χάθηκε ξαφνικά από προσώπου γης: ο Fred τη σκότωσε χωρίς δισταγμό. Οι Rosemary και Fred είχαν έναν «ιδιαίτερο» γάμο, με τη Rosemary να πλαγιάζει συχνά με τον πατέρα της, με τη συναίνεση μάλιστα του συζύγου της. Η Rosemary θα έβγαινε για πρώτη φορά στο πεζοδρόμιο το 1972, με τον Fred να ξεκινά να βιάζει την ίδια εποχή την 8χρονη κόρη του. Η Rosemary θα μείνει και πάλι έγκυος το 1979, θα απέβαλε ωστόσο και θα εγκατέλειπε για σύντομο διάστημα τον σύζυγό της. Οι West άρχισαν να κακοποιούν σεξουαλικά και τις άλλες κόρες τους, μαγνητοσκοπώντας συχνά τις διεστραμμένες αιμομικτικές τους σχέσεις. Από το 1973-1979, θα σκότωναν 9 γυναίκες, περιλαμβανομένων παιδιών γειτόνων και την ίδια τους την κόρη. Η Heather West θα γινόταν πλέον το κέντρο του σεξουαλικού ενδιαφέροντος του πατέρα της, όταν η μεγαλύτερη αδελφή της «εξαφανίστηκε». Το 1994, την ώρα που η αστυνομία ερευνούσε την εξαφάνιση και της Heather, θα ανακάλυπτε ανθρώπινα απομεινάρια στην αυλή της οικίας. Ο Fred ομολόγησε τελικά 10 φόνους, θα καταδικαζόταν ωστόσο για 11, με τη Rosemary να αντιμετωπίζει κατηγορίες για 10 ανθρωποκτονίες. Ο Fred αυτοκτόνησε το 1995 στη φυλακή περιμένοντας τη δικαστική ετυμηγορία. Η Rosemary δεν παραδέχτηκε ποτέ τα ειδεχθή εγκλήματά της, καταδικάστηκε ωστόσο σε ισόβια κάθειρξη...
Charles Starkweather και Caril Ann Fugate
Ο 19χρονος Charles και η 14χρονη Caril Ann θα ξεκινούσαν μια δίμηνη αιματοβαμμένη περιπλάνηση το 1958. Στις 21 Ιανουαρίου ο Charles επισκέφτηκε την Caril Ann στο σπίτι. Εκείνη έλειπε και ο Charles είχε μια λογομαχία με τη μητέρα και τον πατριό της, που θα κατέληγε στη δολοφονία τους. Όταν η Caril Ann επέστρεψε, βοήθησε τον Charles να κρύψουν τα πτώματα, η δαιμόνια γιαγιά της ωστόσο κάτι υποπτεύθηκε και ειδοποίησε την αστυνομία, αναγκάζοντας το ζευγάρι να εγκαταλείψει την πόλη. Στη δίμηνη περιπέτειά τους θα έκλεβαν, θα σκότωναν και περιστασιακά θα βίαζαν 7 γυναίκες, μην αφήνοντας κανένα εμπόδιο να μπει στον δρόμο τους. Τελικά θα συλλαμβάνονταν από την αστυνομία, με τον Charles να εκτελείται στις 25 Ιουνίου 1959 και την Caril Ann να καταδικάζεται σε ισόβια, θα αποφυλακιζόταν ωστόσο το 1976 λόγω καλής διαγωγής. Εξέτισε μόνο 17 χρόνια...
Corll, Henley και Brooks
Ενεργός από το 1970-1973 στο Τέξας, ο Dean Corll σκότωσε το λιγότερο 23 αγόρια ηλικίας 13-20 ετών. Τα απήγαγε και τα βίαζε με τη βοήθεια των εφήβων Elmer Henley και David Brooks, στους οποίους έδινε 200 δολάρια για κάθε αγόρι που παρέδιδαν στην οικία του. Όταν το αγόρι δελεαζόταν να μπει στο σπίτι, το νάρκωνε, το έδενε στο κρεβάτι και το βίαζε επανειλημμένα, βασανίζοντας και κακοποιώντας το σε τραγικό βαθμό. Κατόπιν το στραγγάλιζε ή το πυροβολούσε, αφού βέβαια το κρατούσε στη ζωή για μπόλικες μέρες φρίκης. Στις 8 Αυγούστου 1973, ο 17χρονος Henley θα σκότωνε τον Corll σε καυγά για ναρκωτικά. Ο Elmer Henley εκτίει πλέον ποινή 7 φορές ισόβια, με τον David Brooks να καταδικάζεται λίγο αργότερα σε ισόβια κάθειρξη...
Henry Lucas και Ottis Toole
Δεν είναι ξεκάθαρο πότε ξεκίνησε ο μαραθώνιος δολοφονιών των Henry και Ottis, ολοκληρώθηκε ωστόσο το 1983. Το ζευγάρι γνωρίστηκε το 1973 και έγιναν εραστές αμέσως μετά. Ο Ottis συνελήφθη για εμπρησμό το 1983 και αμέσως μετά ο Henry για οπλοκατοχή. Ο Henry κοκορευόταν στη φυλακή για πολυάριθμους φόνους, τακτική που ακολούθησε κατόπιν και ο Ottis, με το ζευγάρι να ομολογεί εκατοντάδες δολοφονίες, αναφέροντας λεπτομέρειες που μόνο ο δράστης θα ήταν σε θέση να γνωρίζει. Τελικά θα βοηθούσαν την αστυνομία να ανασύρει τα πτώματα 246 αγνοουμένων, με τις μαρτυρίες τους να κάνουν λόγο για 430 ανθρωποκτονίες. Οι στόχοι τους δεν γνώριζαν φύλο, ηλικία και φυλή, ενώ οι δολοφονικές τους μέθοδοι ήταν πραγματικά ανεξάντλητες: σκότωναν με σφαίρες, μαχαιριές, στραγγαλισμό και βάναυσο ξυλοδαρμό. Ο Ottis καταδικάστηκε για 5 μόνο ανθρωποκτονίες, ενώ ο Henry για 11, κακουργήματα που επέσυραν θανατική ποινή, η τιμωρία τους ωστόσο θα άλλαζε και θα μετατρεπόταν σε ισόβια κάθειρξη. Ο Ottis πέθανε στη φυλακή το 1996 από κίρρωση του ύπατος και ο Henry το 2001 από έμφραγμα...
Chang-shin Liao και Chang-shan Husi
Το 1945, στα τέλη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, δύο ιδιοκτήτες πανδοχείου στην Κίνα συλλαμβάνονταν για φόνο. Τα ανώνυμα γράμματα που λάμβανε η αστυνομία από τους ντόπιους για εξαφανισμένους οικείους τους την οδήγησαν τελικά στα ίχνη των Liao και Husi και το καταραμένο πανδοχείο τους. Οι αστυνομικές έρευνες αποκάλυψαν ότι οι δυο τους λήστεψαν και σκότωσαν 79 ανθρώπους, όλοι τους ένοικοι του πανδοχείου. Το ζευγάρι ομολόγησε τα κακουργήματά του, αναφέροντας μάλιστα ότι έφτασαν να δολοφονούν έναν άνθρωπο την ημέρα. Αμφότεροι καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν το 1945...
Delfina και Maria Gonzales
Οι αδελφές που αιματοκύλησαν το Μεξικό στις δεκαετίες του '50 και του '60 είχαν μια αποτρόπαιη μέθοδο: οι Maria και Delfina στρατολογούσαν ιερόδουλες, με την πρόφαση πως αναζητούσαν οικιακές βοηθούς, τις υπέβαλλαν με τη βία σε χρήση ηρωίνης και κοκαΐνης, κι όταν πλέον δεν μπορούσαν να εργαστούν ή να ικανοποιήσουν τους πελάτες τους, οι δύο αδελφές τις σκότωναν και τις έθαβαν στην οικία τους. Δολοφονούσαν ωστόσο και πλούσιους πελάτες που κουβαλούσαν πάνω τους μεγάλα χρηματικά ποσά. Η αστυνομία θα ανακάλυπτε στην οικία 11 πτώματα αντρών, 80 γυναικών και μερικών εμβρύων. Καταδικάστηκαν το 1964 σε 40 χρόνια κάθειρξης, με την Delfina να πεθαίνει στη φυλακή και τη Maria να εκτίει την ποινή της και να αποφυλακίζεται...