Τα στερεοφωνικά συγκροτήματα, παρά την επιδρομή της τεχνολογίας, τα συναντάμε ακόμα παντού.
Είχαμε συνηθίσει να τα βλέπουμε από τους ώμους των εφήβων της Αμερικής στη δεκαετία του '90 και τα ακριβά σαλόνια της άρχουσας τάξης μέχρι και τις συναυλιακές σκηνές με τα καινοτόμα ηλεκτρονικά shows.
Παρά το γεγονός ότι η τεχνολογική μόδα προστάζει σήμερα συγκροτήματα-ψείρες και διακριτικά ηχεία, τα εκπληκτικά και πελώρια αυτά συστήματα, με τον εκκωφαντικό ήχο, δεν έχουν πάει πουθενά!
Συνεχίζουν να κοσμούν σαλόνια απαιτητικών εραστών του ήχου, αλλά και να καλύπτουν ηχητικές απαιτήσεις σε δημόσιους και συναυλιακούς χώρους.
Ας κάνουμε μια βόλτα στην ιστορία των στερεοφωνικών με βάση την εικονογραφική τους αναπαράσταση σε φωτογραφίες και ρεκλάμες της εποχής...
Περίπου 140 χρόνια πριν γίνουμε όλοι μας dj, ο Τόμας Έντισον ανακάλυπτε κατά λάθος τον φωνογράφο. Κι έτσι άρχισαν όλα...
Στις αρχές του 1900, ο καλλιτέχνης Luigi Russolo κατασκεύασε τη «θορυβο-μηχανή» για τις φουτουριστικές συμφωνίες του. Κάθε φορά που η προηγούμενη γενιά αποκαλεί τη μουσική της νεότερης «θόρυβο», η κληρονομιά του Russolo ζει και βασιλεύει!
Πίσω στα 1926, είχε ήδη αρχίσει το παιχνίδι με τα τεράστια μουσικά συγκροτήματα, όπως φαίνεται στη φωτογραφία με τον επιστήμονα W.J. Walton.
Η επισκέπτρια της βρετανικής έκθεσης National Radio Exhibition του 1947 πρέπει να έμεινε θαμπωμένη από το μέγεθος και την ποιότητα του ήχου του τεράστιου αυτού συγκροτήματος της HMV. Διέθετε πικάπ και δύο πελώρια ηχεία.
Το 1965, τα στερεοφωνικά έπρεπε να είναι μεγάλα. Χρειαζόταν πολύς χώρος για να στριμωχτούν ο ραδιοφωνικός δέκτης, το πικάπ και τα ηχεία. Γι' αυτό και το στιλ πρυτάνευε...
Μέχρι και τα στερεοφωνικά-παιδικά παιχνίδια ήταν μεγάλα σε όλη τη δεκαετία του '60! Εδώ ένα συγκρότημα για ένα κουκλόσπιτο της εποχής...
Η διαφήμιση του 1974 για το στερεοφωνικό ηχοσύστημα Zenith Allegro F736W Quadrille δείχνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τι σήμαινε το μέγεθος (και ο σχεδιασμός) για τον ποιοτικό ήχο...
Το ρετρό στιλ δεν εξαφανίστηκε ωστόσο απόλυτα από τη σύγχρονη στερεοφωνική αισθητική. Το Arcadian Audio's Pnoe Horn είναι εμπνευσμένο ξεκάθαρα από το «χωνί» του φωνογράφου...
Και το τρίο όμως της Avant Garde επιμένει στην κλασική αισθητική των πρώιμων ηχητικών συστημάτων...
Άλλοι βέβαια επιλέγουν στιλ από άλλες βιομηχανίες. Τα ηχεία του ηχοσυστήματος αυτού από αλουμίνιο και ανθρακονήματα παραπέμπουν ευθέως στην αυτοκινητοβιομηχανία. Καμία έκπληξη, αφού έχει κατασκευαστεί από την Pagani!
Υπάρχει καλός λόγος που το σύστημα Pivetta Opera One, το δίμετρο αυτό «τέρας» που ζυγίζει μισό τόνο, μοιάζει σαν να βγήκε μόλις από διαστημόπλοιο: το περίβλημά του είναι πράγματι κατασκευασμένο από αλουμίνιο αεροναυπηγικής!
Ολόκληρη η δεκαετία του '80 αποτέλεσε ορόσημο για τα τεράστια ηχοσυστήματα. Και μπορεί το εκπληκτικό Vflex Katana Itokawa της Gemme Audio να είναι κατοπινό μοντέλο, ο σχεδιασμός του παραπέμπει ωστόσο ευθέως στην αισθητική των '80s.
To εξωφρενικό αυτό ηχοσύστημα κοστίζει περί το 1 εκατομμύριο ευρώ και διαθέτει έξοδο... 40.000 Watt! Αρκετά για να κάνουν το ανθρώπινο κεφάλι να εκραγεί...
Ποιος δεν θα ήθελε τον κρυστάλλινο ήχο και την απαράμιλλη αισθητική του ηχοσυστήματος της Wilson Mezzo στο σπίτι του; Κάπου 10.000 ευρώ θα του εξασφάλιζαν μια μοναδική μουσική εμπειρία...
Το μοντέλο της A Capella ονομάζεται «Excalibur». Πόσο κατάλληλο όνομα για τις δυνατότητές του (και το μέγεθος φυσικά)! Θρύλος...
Όχι μία, όχι δύο, αλλά πέντε σουηδικές εταιρίες συνεργάστηκαν για το στερεοφωνικό αυτό συγκρότημα. Και τα κατάφεραν μια χαρά!
Το Ultimate II της Magico διαθέτει ενισχυτές 200 Watt, μετρά ύψος 2,3 μέτρων και ζυγίζει 360 κιλά! Μιλώντας για στερεοφωνικά «κτήνη»...
Τα τεράστια ηχοσυστήματα παραμένουν στην αιχμή της τεχνολογίας. Το Wilson Sasha που παρουσιάστηκε πρόσφατα είναι ο πλέον σοφιστικέ τρόπος να σπάσει κάποιος τα τύμπανα του αυτιού του!
Η κλασική αισθητική συνοδεύει πολλές φορές ακόμα και τα πλέον σύγχρονα και καινοτόμα μοντέλα. Το DaVinci Audio Reference Turntable Mk II, ένα από τα μοντέρνα πικάπ με τη μεγαλύτερη πιστότητα ήχου, μοιάζει σαν να ξεπήδησε κατευθείαν από τη δεκαετία του '60. Κι όμως μετρά μόλις έναν χρόνο ζωής...
Είχαμε συνηθίσει να τα βλέπουμε από τους ώμους των εφήβων της Αμερικής στη δεκαετία του '90 και τα ακριβά σαλόνια της άρχουσας τάξης μέχρι και τις συναυλιακές σκηνές με τα καινοτόμα ηλεκτρονικά shows.
Παρά το γεγονός ότι η τεχνολογική μόδα προστάζει σήμερα συγκροτήματα-ψείρες και διακριτικά ηχεία, τα εκπληκτικά και πελώρια αυτά συστήματα, με τον εκκωφαντικό ήχο, δεν έχουν πάει πουθενά!
Συνεχίζουν να κοσμούν σαλόνια απαιτητικών εραστών του ήχου, αλλά και να καλύπτουν ηχητικές απαιτήσεις σε δημόσιους και συναυλιακούς χώρους.
Ας κάνουμε μια βόλτα στην ιστορία των στερεοφωνικών με βάση την εικονογραφική τους αναπαράσταση σε φωτογραφίες και ρεκλάμες της εποχής...
Περίπου 140 χρόνια πριν γίνουμε όλοι μας dj, ο Τόμας Έντισον ανακάλυπτε κατά λάθος τον φωνογράφο. Κι έτσι άρχισαν όλα...
Στις αρχές του 1900, ο καλλιτέχνης Luigi Russolo κατασκεύασε τη «θορυβο-μηχανή» για τις φουτουριστικές συμφωνίες του. Κάθε φορά που η προηγούμενη γενιά αποκαλεί τη μουσική της νεότερης «θόρυβο», η κληρονομιά του Russolo ζει και βασιλεύει!
Πίσω στα 1926, είχε ήδη αρχίσει το παιχνίδι με τα τεράστια μουσικά συγκροτήματα, όπως φαίνεται στη φωτογραφία με τον επιστήμονα W.J. Walton.
Η επισκέπτρια της βρετανικής έκθεσης National Radio Exhibition του 1947 πρέπει να έμεινε θαμπωμένη από το μέγεθος και την ποιότητα του ήχου του τεράστιου αυτού συγκροτήματος της HMV. Διέθετε πικάπ και δύο πελώρια ηχεία.
Το 1965, τα στερεοφωνικά έπρεπε να είναι μεγάλα. Χρειαζόταν πολύς χώρος για να στριμωχτούν ο ραδιοφωνικός δέκτης, το πικάπ και τα ηχεία. Γι' αυτό και το στιλ πρυτάνευε...
Μέχρι και τα στερεοφωνικά-παιδικά παιχνίδια ήταν μεγάλα σε όλη τη δεκαετία του '60! Εδώ ένα συγκρότημα για ένα κουκλόσπιτο της εποχής...
Η διαφήμιση του 1974 για το στερεοφωνικό ηχοσύστημα Zenith Allegro F736W Quadrille δείχνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τι σήμαινε το μέγεθος (και ο σχεδιασμός) για τον ποιοτικό ήχο...
Το ρετρό στιλ δεν εξαφανίστηκε ωστόσο απόλυτα από τη σύγχρονη στερεοφωνική αισθητική. Το Arcadian Audio's Pnoe Horn είναι εμπνευσμένο ξεκάθαρα από το «χωνί» του φωνογράφου...
Και το τρίο όμως της Avant Garde επιμένει στην κλασική αισθητική των πρώιμων ηχητικών συστημάτων...
Άλλοι βέβαια επιλέγουν στιλ από άλλες βιομηχανίες. Τα ηχεία του ηχοσυστήματος αυτού από αλουμίνιο και ανθρακονήματα παραπέμπουν ευθέως στην αυτοκινητοβιομηχανία. Καμία έκπληξη, αφού έχει κατασκευαστεί από την Pagani!
Υπάρχει καλός λόγος που το σύστημα Pivetta Opera One, το δίμετρο αυτό «τέρας» που ζυγίζει μισό τόνο, μοιάζει σαν να βγήκε μόλις από διαστημόπλοιο: το περίβλημά του είναι πράγματι κατασκευασμένο από αλουμίνιο αεροναυπηγικής!
Ολόκληρη η δεκαετία του '80 αποτέλεσε ορόσημο για τα τεράστια ηχοσυστήματα. Και μπορεί το εκπληκτικό Vflex Katana Itokawa της Gemme Audio να είναι κατοπινό μοντέλο, ο σχεδιασμός του παραπέμπει ωστόσο ευθέως στην αισθητική των '80s.
To εξωφρενικό αυτό ηχοσύστημα κοστίζει περί το 1 εκατομμύριο ευρώ και διαθέτει έξοδο... 40.000 Watt! Αρκετά για να κάνουν το ανθρώπινο κεφάλι να εκραγεί...
Ποιος δεν θα ήθελε τον κρυστάλλινο ήχο και την απαράμιλλη αισθητική του ηχοσυστήματος της Wilson Mezzo στο σπίτι του; Κάπου 10.000 ευρώ θα του εξασφάλιζαν μια μοναδική μουσική εμπειρία...
Το μοντέλο της A Capella ονομάζεται «Excalibur». Πόσο κατάλληλο όνομα για τις δυνατότητές του (και το μέγεθος φυσικά)! Θρύλος...
Όχι μία, όχι δύο, αλλά πέντε σουηδικές εταιρίες συνεργάστηκαν για το στερεοφωνικό αυτό συγκρότημα. Και τα κατάφεραν μια χαρά!
Το Ultimate II της Magico διαθέτει ενισχυτές 200 Watt, μετρά ύψος 2,3 μέτρων και ζυγίζει 360 κιλά! Μιλώντας για στερεοφωνικά «κτήνη»...
Τα τεράστια ηχοσυστήματα παραμένουν στην αιχμή της τεχνολογίας. Το Wilson Sasha που παρουσιάστηκε πρόσφατα είναι ο πλέον σοφιστικέ τρόπος να σπάσει κάποιος τα τύμπανα του αυτιού του!
Η κλασική αισθητική συνοδεύει πολλές φορές ακόμα και τα πλέον σύγχρονα και καινοτόμα μοντέλα. Το DaVinci Audio Reference Turntable Mk II, ένα από τα μοντέρνα πικάπ με τη μεγαλύτερη πιστότητα ήχου, μοιάζει σαν να ξεπήδησε κατευθείαν από τη δεκαετία του '60. Κι όμως μετρά μόλις έναν χρόνο ζωής...