Πλέον, το University College του Λονδίνου (UCL), έχει έναν υπολογιστή που στην πραγματικότητα ποτέ δεν κολλάει. Σύμφωνα με την New Scientist, ο «συστημικός» υπολογιστής, όπως έχει βαπτιστεί, σχεδιάστηκε από τον Peter Bentley του UCL και τον Χρήστο Σακελλαρίου ώστε να μιμηθεί τους νόμους του χάους και την τυχαιότητα στη φύση.
Η διαδικασία που ακολουθεί ο συγκεκριμένος υπολογιστής εμποδίζει την επικείμενη βλάβη επισκευάζοντας γρήγορα τα κατεστραμμένα δεδομένα από την εκτέλεση πολλών εργασιών ταυτόχρονα.
Ας πούμε ότι έχετε δώσει στον υπολογιστή σας να κάνει κάποια εργασία, αυτός διαιρεί τα αποτελέσματα σε αρκετά αντίγραφα ή «συστήματα», τα οποία εκτελούνται όλα με τη μία. Έτσι αν κάποιο «σύστημα» κολλήσει, ο υπολογιστής μπορεί να έχει πρόσβαση απλά σε ένα άλλο για να εκτελέσει την εντολή.
Οι συνηθισμένοι υπολογιστές, ωστόσο, εργάζονται με πολύ πιο γραμμικό τρόπο, δεν δημιουργούν πολλά αντίγραφα, όπως ο «συστημικός» υπολογιστής, οπότε αν δεν μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση σε ένα μέρος της μνήμης όταν δεν μπορούν να εκτελέσουν μια εργασία, με αποτέλεσμα να «κολλήσει» η λειτουργία τους.
Οι Bentley και Σακελλαρίου εργάζονται ώστε να καταφέρουν να δώσουν στον υπολογιστή τη δυνατότητα να ξαναγράψει τον δικό του κώδικα ως απάντηση σε περιβαλλοντικούς παράγοντες. Στο μέλλον, αυτό το είδος υπολογιστών θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την επιστημονική έρευνα αλλά και σημαντικές «έξυπνες» μηχανές (όπως μη επανδρωμένα αεροσκάφη).