Ήταν ο Χρήστος στη γνωστή σειρά του Mega «Ρετιρέ». Ήταν ο κλασικός
φαρμακοποιός που εξυπηρετούσε με χαμόγελο τους πολίτες που πήγαιναν στο
μαγαζί του για να προμηθευτούν τα φάρμακά τους. Ο Νίκος Κούρος όμως δεν έγινε τυχαία ηθοποιός. Σπούδασε Νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών, πιάνο και τραγούδι στο «Ωδείο Αθηνών» και στη συνέχεια θέατρο στη δραματική σχολή του «Ελληνικού Ωδείου».
Στο θέατρο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1957 με το θίασο Άννας Λώρη - Άλκη Παπά (θέατρο «Διονύσια» στην Καλλιθέα).
Ο ηθοποιός εκτός από το θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, θήτευσε ως εκφωνητής θεατρικών και λογοτεχνικών εκπομπών και πολιτικός σχολιαστής στο Ελληνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας από το 1954 μέχρι το1957, ενώ ασχολήθηκε με τη σκηνοθεσία και τη λογοτεχνία.
Ο Νίκος Κούρος έχει εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές με τελευταία το «Κέρχνος λόγος και λόγος λιγύς». Όπως λέει ο ηθοποιός που μένει στην Αθήνα, ζει με τη σύνταξή του. Του αρέσει να γράφει και να επικρίνει αυτά που δεν του αρέσουν. Θέλει να εκδώσει κάποια από τα διηγήματα που ετοιμάζει, όμως, γνωρίζει, όπως λέει, ότι οι καιροί είναι αρκετά δύσκολοι. «Μπορεί να θέλω να εκδώσω κάτι, όμως, γνωρίζω ότι δεν είναι καθόλου εύκολη περίοδος», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Παραδέχεται δε ότι σταμάτησε την τηλεόραση όταν δεν μπορούσε να βρει κάτι που θα του ταίριαζε. «Οι καιροί είχαν αλλάξει. Ζητούσαν άλλα πράγματα και εγώ έδινα άλλα», λέει. Και τονίζει ότι οι νέοι αξίζει να προσπαθήσουν στην υποκριτική, αφού, όπως συμπληρώνει, είναι ένα από τα πιο δημιουργικά επαγγέλματα. Σημειώνει ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που τον θυμούνται ως τον Χρήστο, τον φαρμακοποιό από το Ρετιρέ αλλά αυτό είναι κάτι που δεν τον προβληματίζει, αφού του άρεσε ο ρόλος του.
Παρακολουθεί τηλεόραση όμως δεν βλέπει τα τούρκικα σήριαλ. «Κακό είναι που δεν τα παρακολουθώ;», λέει, αφήνοντας τις αιχμές του. Και καταλήγει ότι μπορεί η κρίση να τον έχει επηρεάσει, όμως, «όταν υπάρχουν πράγματα που πρέπει να γίνουν για το καλό του τόπου, τότε, καλό είναι να γίνουν».