Στα Ευαγγελικά κείμενα ο Χριστός αναφέρει τη σχετική παραβολή της «ξηρανθείσης συκής». (Ματθ. ΚΑ΄18-19). Η συκιά που την καταράσθηκε ο Κύριος και ξεράθηκε αμέσως, συμβολίζει σύμφωνα...
με τη διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας μας το γένος των Εβραίων (Αγ. Κύριλλος Ιεροσολύμων, Ισίδωρος Πηλουσιώτης κ.ά.). Ο Κύριος καταράσθηκε το λαό Του γιατί δεν βρήκε καρπούς (έργα πίστης) αλλά μόνο φύλλα (το γράμμα του νόμου). Βεβαιώνει όμως ότι η συκιά θα βλαστήσει ξανά, θα ξαναβγάλει φύλλα (το κράτος του Ισραήλ θα αναστηθεί και θα αναπτυχθεί) και ειδοποιεί ότι όταν θα δούμε να γίνονται αυτά πρέπει να ξέρουμε ότι το τέλος είναι κοντά, ότι ο ερχομός Του (η Δευτέρα Του Παρουσία) έχει σχεδόν φθάσει, «είναι_στην_πόρτα», όπως λέει χαρακτηριστικά! (Ματθ. ΚΔ΄32-33, Λουκ. ΚΑ΄29-31).
Το Ισραήλ άρχισε να «βλαστάνει» το 1948 και ήδη να επεκτείνει τα εδάφη του από το 1949 με τον πρώτο Αραβοϊσραηλινό πόλεμο, ενώ τα επόμενα χρόνια ανέπτυξε θεαματικά την οικονομία του με τη βοήθεια των ΗΠΑ και των ξένων κεφαλαίων.
Το 1967 τα φύλλα της «συκιάς» μεγαλώνουν και απλώνονται με τον «Πόλεμο των Έξι Ημερών» που χαρίζει στο Ισραήλ σημαντικά εδάφη και την πολυπόθητη Ιερουσαλήμ, την Αγία Σιών, την Ιερή Πόλη όπου βρισκόταν ο μοναδικός Ναός τους, τον οποίο λαχταρούν να ανοικοδομήσουν.
Η γενιά αυτή δεν θα παρέλθει!
Στο ΚΔ΄ κεφάλαιο του Ματθαίου, στο ΙΓ΄ του Μάρκου και στο ΚΑ΄ του Λουκά, οι συνοπτικοί Ευαγγελιστές διασώζουν την πολύ σημαντική απάντηση του Χριστού στους μαθητές Του, που ιδιαιτέρως Του ζητούν να τους αποκαλύψει τα σημάδια της συντέλειας. Αποκρινόμενος ο Κύριος, τους εκμυστηρεύεται τα μελλούμενα σχετικά με τη συντέλεια της ιουδαϊκής παρουσίας στη Γη της Επαγγελίας με την επικείμενη καταστροφή της Ιερουσαλήμ, αλλά και τα σχετικά με τη συντέλεια του Κόσμου και τη Δευτέρα Παρουσία Του. Αναφέρεται δηλαδή σε ένα γεγονός που χρονικά τους αφορά άμεσα, αφού η γενιά τους θα το προλάβει και παράλληλα στο μακρινό για εκείνους τέλος του πλανήτη μας και της ζωής σ’ αυτόν.
Επισφραγίζοντας ο Κύριος τα σημαδιακά γεγονότα με την παραβολή της «συκής», βεβαιώνει ότι όλα αυτά θα γίνουν όσο ακόμη οι άνθρωποι αυτής της γενιάς θα ζουν, τονίζοντας ότι ο σημερινός κόσμος θα πάψει να υπάρχει, όμως τα λόγια Του δεν θα χαθούν, αλλά θα επαληθεύσουν (Ματθ. ΚΔ΄34-35, Μαρκ. ΙΓ΄30-31, Λουκ. ΚΑ΄32-33).
Πιθανότατα λοιπόν και το συγκεκριμένο σημείο έχει διπλό νόημα: Αφενός αναφέρεται στη γενιά των μαθητών Του, η οποία πράγματι δεν παρήλθε, μέχρι που έγινε η καταστροφή του Ισραήλ (70 μ.Χ.). Αφετέρου, η γενιά που ζει την ίδρυση και ανάπτυξη του κράτους του Ισραήλ, από το 1948 και μετά, βρίσκεται σήμερα στη ζωή!
Σήμερα μπορούμε να θεωρήσουμε ότι τα φύλλα της «συκιάς» ήδη έχουν απλωθεί αρκετά, καθώς το Ισραηλινό κράτος μέχρι τώρα παρουσίασε εκπληκτική ανάπτυξη σε όλους τους τομείς και η Ιερουσαλήμ άλλαξε και αλλάζει όψη χρόνο με το χρόνο, ενώ οι Εβραίοι πλησιάζουν πολύ στην ανάκτηση όλων των αρχαίων εδαφών του κράτους του Δαβίδ.
Ας λάβουμε λοιπόν σοβαρά υπόψη μας, την εκδοχή ότι τα λόγια του Κυρίου μας ισχύουν και για το τέλος του Κόσμου. Ότι δηλαδή η σύγχρονη γενιά που είδε την ίδρυση και την ανάπτυξη του κράτους του Ισραήλ, δεν θα έχει περάσει όταν ο κόσμος θα φθάσει στο τέλος του και θα σημάνει η αιφνίδια για τους πολλούς ώρα της κρίσης και της «Ζωής του Μέλλοντος Αιώνος» που προσδοκούμε, σύμφωνα με το Σύμβολο της Πίστεως. Καταλαβαίνουμε επομένως ότι η εξάντληση των περιθωρίων ζωής αυτής της γενιάς φέρνει τη Δευτέρα Παρουσία πολύ κοντά στον χρονικό μας ορίζοντα… [Αξιοσημείωτο είναι και το ότι στα λειτουργικά αναγνώσματα του Ευαγγελίου που διαβάζονται στους ναούς, η Εκκλησία μας έχει εντάξει το χωρίο περί της “γενιάς” στο ευαγγελικό απόσπασμα που αναφέρεται στη Δευτέρα Παρουσία και όχι σ’ εκείνο που μιλά περί της καταστροφής της Ιερουσαλήμ - βλ. Τετάρτη Ζ΄εβδ. Λουκά (Μάρκ. ΙΓ΄24-31)].
Ο Κύριος στη συνέχεια του συγκεκριμένου χωρίου μας καλεί επίμονα σε επαγρύπνηση και ετοιμότητα πνευματική, τονίζοντας ότι ο ερχομός Του θα αιφνιδιάσει την πλειονότητα των ανθρώπων, όπως ακριβώς τους αιφνιδίασε ο κατακλυσμός τον καιρό του Νώε…
Η ίδρυση και ανάπτυξη του κράτους του Ισραήλ αποτελεί συγκλονιστικό σημείο με τεράστια σημασία, αφού ο Χριστός και οι προφήτες το συνδέουν τόσο άμεσα με το τέλος του Κόσμου και την έλευση της αιώνιας Βασιλείας Του. Η ύπαρξή του ήταν προϋπόθεση για την εμφάνιση του Αντίχριστου και της παγκόσμιας κυριαρχίας του στη Γη, λίγο πριν από τη Δευτέρα Παρουσία. Ας μην γελιόμαστε. Είναι σαφές ότι αυτό το φαινόμενο αποτελεί στις μέρες μας μια διαδικασία σε εξέλιξη. Είναι γνωστό ότι οι κεφαλές του διεθνούς Σιωνισμού (μια ελίτ Εβραίων μεγαλοεπιχειρηματιών, μεγαλοτραπεζιτών, ιδιοκτητών Μ.Μ.Ε. κλπ) αγωνίζονταν πολλές δεκαετίες νωρίτερα για να πετύχουν την ίδρυση του Ισραήλ και την παγκοσμιοποίηση που θα αναδείξει ως απόλυτο κυβερνήτη τον αναμενόμενο μεσσία τους! Η δύναμη αυτής της ελίτ -που για τις ενέργειές της δεν ευθύνεται βέβαια ο εβραϊκός λαός(!)- είναι τεράστια, καθοριστική για τις παγκόσμιες οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις, καθώς ελέγχουν σε απίστευτο βαθμό και τα μεγαλύτερα δίκτυα ενημέρωσης στον πλανήτη. Άλλωστε οι Εβραίοι έχουν λάβει πολλές ξεχωριστές ευλογίες από τον Θεό, ακόμη και να έχουν πλούτο και να δανείζουν σε πολλά έθνη, ενώ οι ίδιοι δεν θα δανείζονται (!) (βλ. Δευτερονόμιο ΚΗ΄12-13).
Απόσπασμα από το βιβλίο "Κόκκινο χαλί για τον Αντίχριστο"