Στην παρουσίαση της έκθεσης με τίτλο “Turkey Futures Workshop Final Report” είχαν παρευρεθεί μεταξύ άλλων ανώτατα στελέχη της αμερικανικής κοινότητας πληροφοριών υπηρεσιών και της αμερικανικής κυβέρνησης.
Η έκθεση SAIC αποτελείται από 4 εναλλακτικά σενάρια:
Σενάριο 1ο: Τουρκία και Ιράν σχηματίζουν από κοινού ομοσπονδία.
Σενάριο 2ο: Τουρκία και Ισραήλ εγκαθιστούν νέα τάξη ασφαλείας στην ανατολική Μεσόγειο.
Σενάριο 3ο: Ανάκαμψη Ρωσίας και επίθεση στη Τουρκία.
Σενάριο 4ο: Δημιουργία ομοσπονδιακών δομών στο Καύκασο με ηγέτιδα χώρα τη Τουρκία.
H εμπλοκή της Ελλάδας εξετάζεται στα Σενάρια #2 και #3 ενώ εντύπωση προκαλεί η ακρίβεια προβλέψεων διαφόρων σημαντικών γεγονότων στο Σενάριο #4, όπως η πτώση της κυβέρνησης Erbakan το 1997 και ο μυστηριώδης θάνατος του Στρατηγού Αlexander Lebed στις 28 Απριλίου 2002 (η SAIC προβλέπει αιφνίδιο θάνατο του Yeltsin το 1999, ανάληψη της ηγεσίας από το Lebed και δολοφονία του το 2003).
Για το κατά πόσο ρεαλιστικά μπορούν να θεωρηθούν τα παρακάτω γεωπολιτικά παίγνια, ο αναγνώστης θα πρέπει να ανατρέξει στις συνθήκες που επικρατούσαν το 1996, έτος εκπόνησης της μελέτης: Κορύφωση της στρατιωτικής αντιπαράθεσης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, έναρξη της στρατηγικής συνεργασίας Τουρκίας-Ισραήλ, αστάθεια στο Καύκασο και ένα μεγάλο ερωτηματικό για το μέλλον της Ρωσίας.
Σενάριο #2
Προϋποθέσεις: Εμβάθυνση της στρατιωτικής συνεργασίας Τουρκίας-Ισραήλ, Στήριξη της Ουάσινγκτον στις επιλογές της Αθήνας, Ικανότητα της Άγκυρας για διεξαγωγή διμέτωπου πολέμου.
1997-1999: Η προμήθεια ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων από την Κύπρο προκαλεί αναταραχή στην Τουρκία. Το ΝΑΤΟ αρνείται να εμπλακεί ενώ ξεσπούν επεισόδια στη Μεγαλόνησο μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Το ελληνοαμερικανικό λόμπυ πιέζει την Ουάσινγκτον για πλήρη διακοπή της αμερικανικής βοήθειας στη Τουρκία.
2000-2002: Στην Άγκυρα εκδηλώνεται στρατιωτικό πραξικόπημα. Τουρκικά F-16 προσβάλλουν τις θέσεις των αντιαεροπορικών συστημάτων στη Κύπρο, αποβιβάζονται εκ νέου τουρκικά στρατεύματα στα Κατεχόμενα ενώ πραγματοποιούνται αποβάσεις σε μερικά νησιά του Αιγαίου. Η Ελλάδα απαντά με αεροπορικές επιθέσεις κατά τουρκικών στόχων στα παράλια του Αιγαίου. Ξεκινούν τηλεφωνικές διαπραγματεύσεις για την αποφυγή ενός ολοκληρωτικού πολέμου.
Το αμερικανικό Κογκρέσο παγώνει κάθε βοήθεια προς την Τουρκία ενώ και η Ευρωπαϊκή Ένωση προχωρεί σε εμπάργκο. Κινήσεις υποστήριξης της Άγκυρας εκδηλώνονται σε Γερμανία, Αυστρία και Πολωνία. Το ισραηλινό λόμπυ στις ΗΠΑ πιέζει προς υποστήριξη της Τουρκίας. Το ΝΑΤΟ “παραλύει” από την ελληνοτουρκική σύγκρουση.
2003: Σημειώνεται έξαρση αντι-αμερικανισμού από τη τουρκική κοινή γνώμη. Οι αμερικανικές βάσεις στη Τουρκία κλείνουν. Το Ισραήλ προτείνει στη τουρκική πλευρά υπογραφή συμφωνίας στρατιωτικής συμμαχίας με μυστικό πρωτόκολλο που προβλέπει κοινή δράση κατά της Συρίας.
2003-2005: Κούρδοι αντάρτες εξοπλισμένοι και εκπαιδευμένοι από την Ελλάδα επιχειρούν από βάσεις της Σύριας εξαπολύουν σφοδρές επιθέσεις σε οικονομικούς στόχους στη νότιοανατολική Τουρκία ενώ κλιμακώνονται στα αστικά κέντρα.
2006-2007: Το Ισραήλ ενορχηστρώνει πραξικόπημα κατά του Σύρου προέδρου Αssad. H εισβολή τουρκικών στρατευμάτων στη Συρία δίνει την ευκαιρία στην Ελλάδα να επιτεθεί σε στρατιωτικούς στόχους στην ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης. Η Τουρκία απαντά με επιθέσεις στο ηπειρωτικό κορμό της Ελλάδας ενώ οι ναυτικές δυνάμεις των δύο χωρών συγκρούονται στο Αιγαίο.
Το αμερικανικό Κογκρεσσο υιοθετεί σκληρή αντιτουρκική στάση. Ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη υποστηρίζουν τους Σύριους και εμπλέκονται σε αερομαχίες με ισραηλινά αεροπλάνα. “Σε μία μόνο εναέρια σύγκρουση ένας έμπειρος Ισραηλινός πιλότος καταρρίπτει τέσσερα ελληνικά μαχητικά-βομβαρδιστικά. Σε μία ημέρα η Ελλάδα χάνει 20 αεροσκάφη”. Η Ελλάδα αποσύρεται από τον πόλεμο.
2008-2012: Το Ισραήλ επιτίθεται στη Συρία μέσω Λιβάνου και προωθείται από τα υψίπεδα του Γκολάν. Το αεροσκάφος του Σύρου προέδρου καταρρίπτεται στην ανατολική Μεσόγειο μετά από προσπάθειά του να διαφύγει στο Σουδάν. Τουρκία και Ισραήλ καταλαμβάνουν τη Συρία. Το Ισραήλ, με την πλήρη υποστήριξη των ΗΠΑ, οργανώνει πραξικόπημα στο Ιράκ και ανατρέπει τον Saddam Hussein. Tο Ιράκ διαμελίζεται σε τρία τμήματα. Το Ιράν καταλαμβάνει τις ανατολικές περιοχές, η Τουρκία την πετρελαιοφόρο περιοχή της Μοσούλης, ενώ το δυτικό τμήμα συνενώνεται σε ομοσπονδία με τη Συρία. Η Ρωσία αποδέχεται τα τετελεσμένα (fait accompli).
Αποτέλεσμα: Τουρκία και Ισραήλ ελέγχουν τη Μέση Ανατολή. Μετά την ήττα της Ελλάδας αποδυναμώνεται σημαντικά το ΝΑΤΟ. Το Ιράν καλείται να επιλέξει μεταξύ διευρυμένων σχέσεων με τη Τουρκία, και κατ΄επέκταση με το Ισραήλ, και στροφής προς τη Μόσχα.
Σενάριο #3
Προυποθέσεις: Οικονομική και στρατιωτική ανάκαμψη της Μόσχας, παρέμβασεις του Τουρκικού Στρατού στη πολιτική ζωή της χώρας, τουρκικές φιλοδοξίες για το Καύκασο.
Η Ρωσία καταλαμβάνει στρατιωτικά τη Λευκορωσία το 1998 και στρέφεται προς την Ουκρανία. Με βοήθεια από τη Δύση, η Μόσχα ανακάμπτει οικονομικά ενώ διατηρεί μικρότερες αλλά πιο αποτελεσματικές ένοπλες δυνάμεις. Το βιολογικό και πυρηνικό οπλοστάσιο διατηρείται παρά τις υπογραφείσες συμφωνίες μείωσης των εξοπλισμών. Η Ρωσία εκφράζει τη βούλησή της για χρήση βίας σε περίπτωση που απειληθούν τα εθνικά της συμφέροντα.
2002: Η Ευρωπαική Ένωση αρνείται τη πλήρη ένταξη της Τουρκίας. Αυξάνεται η υπόστήριξη στο πολιτικό Ισλάμ. Το αμερικανικό Κογκρέσο διακόπτει κάθε παροχή βοήθειας στην Τουρκία παρά τις ενστάσεις που εκφράζει ο Λευκός Οίκος.
2003-2008: Το κεμαλικό κατεστημένο καθυστερεί την επάνοδο των δημοκρατικών δυνάμεων. Η οικονομία παραπαίει ενώ το ΡKK γίνεται απειλητικό.
2009-2010: Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις συνεχίζουν να υποστηρίζουν το Αζερμπαιτζάν και τη Γεωργία και υπόσχονται βοήθεια για την αναχαίτιση του ρωσικού επεκτατισμού. Η Μόσχα υποκινεί πραξικοπήματα στις Δημοκρατίες του Καυκάσου, οι οποίες βυθίζονται στο χάος. Το ΡΚΚ ενισχύεται με ρωσική βοήθεια για επανέναρξη των επιθέσεων σε τουρκικούς στόχους. Ανατινάσσεται πετρελαιαγωγός Γεωργίας-Τουρκίας
2012: Η Ρωσία στέλνει τελεσίγραφο στην Τουρκία να σταματήσει να επεμβαίνει στον Καύκασο και να αναγνωρίσει τις συνοριακές γραμμές προ του 1918 καθώς και ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν. Η Τουρκία απορρίπτει το τελεσίγραφο.
2013: Η Ρωσία, απειλώντας με χρήση Όπλων Μαζικής Καταστροφής, εισβάλει στην Τουρκία από τον Εύξεινο Πόντο και καταλαμβάνει τις περιοχές της Κωνσταντινούπολης, του Μαρμαρά και τα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας. Η Άγκυρα απευθύνεται στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ενώ η Ελλάδα καταλαμβάνει τη Σμύρνη και το μεγαλύτερο μέρος των παραλίων της Μικράς Ασίας.
2015-2018: ΗΠΑ και Ευρωπαική Ένωση εφαρμόζουν οικονομικό εμπάργκο κατά της Ρωσία. Η Κίνα, φοβούμενη την αναγεννημένη Ρωσία, στηρίζει το εμπάργκο. Ενώ τα Ηνωμένα Εθνη καλούν τις δύο πλευρές σε διαπραγματεύσεις στην Ελβετία, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις σταθεροποιούν τις θέσεις τους στο τουρκικό έδαφος.
2020: Οι Μεγάλες Δυνάμεις συμφωνούν στην απόσχιση της Κωνσταντινούπολης και του Μαρμαρά από την Τουρκία και την πλήρη αποστρατιωτικοποίησή τους. Με αμερικανική παρέμβαση δημιουργείται επιτροπή για την εποπτεία των Στενών. Ανακηρύσσεται ανεξάρτητο κουρδικό κράτος.
Οι Έλληνες υποχρεώνονται να αποχωρήσουν («is asked to withdraw») από τη Σμύρνη και τα παράλια αφού εκεί πλέον δεν διαβιεί ελληνικός πληθυσμός. Η Τουρκία αποδυναμώνεται σημαντικά και διαμελίζεται διατηρώντας τη Κεντρική Ανατολία και τις μεσογειακές ακτές πλην της Αλεξανδρέττας που επιστρέφεται στη Συρία μετά από ρωσική απαίτηση. Η Ρωσία είναι πια ο κυρίαρχος του παιχνιδιού στην περιοχή.
2021-2025: Κύματα εκατομμυρίων Τούρκων προσφύγων προσπαθούν να καταφύγουν στη σημαντικά περιορισμένη τουρκική επικράτεια. Οι ΗΠΑ οργανώνουν μεγάλες ανθρωπιστικές επιχειρήσεις για την ανακούφιση των προσφύγων. Η Τουρκία παρακολουθεί ανήμπορη τη ρωσική επάνοδο στο Καύκασο και τη Κεντρική Ασία
Αποτέλεσμα: Η Ρωσία αποκτά προνομιακή πρόσβαση στα Στενά. Η Τουρκία συρρικνώνεται εδαφικά και σε ισχύ.
Το σενάριο της RAND για Ελληνοτουρκικό πόλεμο στη Θράκη
H αμερικανική RAND Corp. εκπόνησε για λογαριασμό της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας (USAF) μία μελέτη που αναφερόταν σε σύγκρουση Ελλάδος-Τουρκίας το 2003, έτος κατά το οποίο συντάχθηκε το Σχέδιο Balyoz που πρόβλεπε μεταξύ άλλων πρόκληση τεχνητής κρίσης με την Ελλάδα με περιορισμένης έκτασης κατάληψη περιοχής του Βορείου Έβρου, νότια του Sulucadere του Tarafeyni και του Kızıldere (Ερυθροπόταμος).
“Το στρατηγικό περιβάλλον 200 ετών στην Ανατολική Μεσόγειο έχει παγιώσει την ελληνοτουρκική ένταση ως τις αρχές του 21ου αιώνα.
Η αναβίωση περιφερειακών ανταγωνισμών στα Βαλκάνια, μάλιστα, ανέδειξε νέα στοιχεία στις σχέσεις Αθηνών και Άγκυρας. Το 2003 ξεσπά κρίση με αφορμή την (σ.σ. υποτιθέμενη) κακή μεταχείριση των Τούρκων στη Δυτική Θράκη. Μια τριβή που περιλαμβάνει πολλαπλές αψιμαχίες στα σύνορα, οι οποίες ανακύπτουν όταν μικρές ομάδες προσφύγων αποπειρώνται να διαφύγουν από την Ελλάδα στην Τουρκία, αυξάνεται, οι δύο χώρες διεξάγουν ταυτόχρονες και αλληλο-καλυπτόμενες ασκήσεις στο Αιγαίο και αρχίζουν να ενισχύουν τις δυνάμεις τους στη μεθόριο.
Πολλά επεισόδια στο Αιγαίο και στον εναέριο χώρο του -εγκλωβισμός από επίγεια και εναέρια ραντάρ πλοίων και αεροσκαφών, ελληνικές και τουρκικές φρεγάτες συγκρούονται κάνοντας αποκρύψεις- περαιτέρω αύξηση της ανησυχίας και της εχθρότητας. Τέλος, μια μεγάλη διαδήλωση Τούρκων στην ελληνική Θράκη καταλήγει σε ταραχές και ελληνικές παραστρατιωτικές δυνάμεις (σ.σ. sic) παρεμβαίνουν πυροβολώντας στα πλήθη και σκοτώνοντας μερικές δεκάδες Τούρκων.
Αποκηρύσσοντας την “πολιτική γενοκτονίας” της ελληνικής κυβέρνησης, η Τουρκία απαντά με μια αιφνιδιαστική αλλά περιορισμένη εισβολή στη Θράκη περνώντας τα σύνορα, με στόχο να καταλάβει σημεία-κλειδιά όπου διαμένει τουρκικός πληθυσμός με την έννοια της εγκαθίδρυσης προστατευμένου ασφαλούς καταφυγίου.
Οι ελληνικές δυνάμεις προσπαθούν να κρατήσουν την εισβολή στη μεθόριο και η Αθήνα ανακηρύσσει ζώνη 12 ν.μ. στο Αιγαίο, αποκλείοντας ως εκ τούτου τη τουρκική διέξοδο στο Αιγαίο. Η ελληνική Πολεμική Αεροπορία βομβαρδίζει τη Σμύρνη και άλλες τουρκικές πόλεις και οι δύο χώρες συγκρούονται επίσης στα ύδατα και στον εναέριο χώρο του Αιγαίου.“
Παρακάτω το κείμενο αναφέρεται στην αντίδραση των ΗΠΑ προκειμένου να τερματιστεί η σύγκρουση: “…Βάσεις είναι διαθέσιμες στην Ιταλία, το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Μη θανατηφόρα ή περιορισμένης καταστρεπτικής δυνατότητας μέσα ουδετεροποίησης στρατιωτικών εγκαταστάσεων και συστημάτων θα είναι εξαιρετικά χρήσιμα.” 25/2/2013 Y.Δ.
http://www.apocalypsejohn.com/