Αυτό δεν ήταν τίποτα μπροστά στην άνευ προηγουμένου προσβολή με την ακύρωση της επίσκεψης Λαμπρινίδη στην Μόσχα. Η ακύρωση έγινε από την Ρωσική πλευρά με τρόπο σκληρό, τον σκληρότερο που έχουμε δει στην διεθνή διπλωματία τα τελευταία χρόνια...
Ήταν αναμενόμενο. Ο Πούτιν δεν θέλει καμμία σχέση ή συζήτηση με την κυβέρνηση Παπανδρέου αφού την θεωρεί “μαριονέτα” διεθνων συμφερόντων αλλά και απεχθή ενσάρκωση της δύναμης που μπορεί να κατέχει η “πορτοκαλι” επιβολή αντιλαϊκών καθεστώτων στην Δύση.
Αυτό όμως που δεν είναι γνωστό είναι οι σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ της Ρωσικής διπλωματίας, των Ρωσικών ενόπλων δυνάμεων με Έλληνες επιτελείς του στρατού.
Διμερείς επαφές που σπάνια βλέπουν το φως της δημοσιότητας αλλά και συνεχής επικοινωνία με υψηλά ιστάμενους της στρατιωτικής ιεραρχίας. Αυτό δεν είναι απαραίτητα καταδικαστέο.
Η κοινή λογική υπαγορεύει ότι ένας διοικητής που βλέπει “γεωπολιτικά” και όχι πολιτικάντικα, το πρώτο πράγμα που θα επεδίωκε ήταν να αναβαθμίσει τις σχέσεις με την Ρωσία σε στρατιωτικό επίπεδο ως ανάχωμα στην Τουρκική επιθετικότητα.
Υπάρχει όμως και ένα πιο άσχημο σενάριο που προκαλεί ανησυχία και για το οποίο θα αναφερθούμε αναλυτικά τις επόμενες ημέρες.