Η μελέτη έγινε από ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου των ΗΠΑ, οι οποίοι θέλησαν να διερευνήσουν την πιθανή αντικαρκινική δράση της ασπιρίνης και άλλων μη στεροειδών αντιφλεγμονοδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ), σε ένα τεράστιο δείγμα πληθυσμού (300.504 άνδρες και γυναίκες ηλικίας 50 έως 71 ετών). Μάλιστα η μελέτη κράτησε 12 ολόκληρα χρόνια.
Στο διάστημα αυτό οι ερευνητές κατέγραψαν 250 περιπτώσεις ηπατοκυτταρικού καρκινώματος και 428 περιπτώσεις χρόνιας ηπατικής νόσου.
Όταν προχώρησαν στην παραμετροποίηση των στοιχείων κατέληξαν στη διαπίστωση ότι οι συμμετέχοντες που έκαναν χρήση ΜΣΑΦ είχαν χαμηλότερο κίνδυνο ηπατοκυτταρικού καρκινώματος και μειωμένο κίνδυνο θανάτου από χρόνια ηπατική νόσο σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες που δεν χρησιμοποιούν τα φάρμακα.
Ωστόσο, όταν έκαναν διαχωρισμό της ασπιρίνης από τα άλλα ΜΣΑΦ, προέκυψαν σημαντικές διαφορές. Προέκυψε, λοιπόν, ότι οι συμμετέχοντες που χρησιμοποίησαν ασπιρίνη παρουσίαζαν 41% μείωση του κινδύνου για ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα και 45% μείωση του κινδύνου θανάτου από χρόνια ηπατική νόσο.
Κατ’ αντιστοιχία, στην ομάδα των ασθενών που έπαιρναν τα άλλα ΜΣΑΦ, δεν καταγράφτηκε η παραμικρή μείωση του κινδύνου για ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα, και μόλις 26% μειωμένος κίνδυνος θανάτου από χρόνια ηπατική νόσο.
Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα: «Η ασπιρίνη, είτε χορηγείται μόνη της είτε χορηγείται μαζί με άλλα ΜΣΑΦ, αποδείχτηκε ότι έχει σημαντικό προστατευτικό αποτέλεσμα όσον αφορά στην πρόληψη του ηπατοκυτταρικού καρκινώματος και στα ποσοστά θνησιμότητας από χρόνια ηπατική νόσο, ανεξάρτητα από τη συχνότητα ή την αποκλειστικότητα της χρήσης της».