p

Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013

Κοινό γενετικό υπόβαθρο για την επιληψία και τις ημικρανίες

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι υπάρχουν γονίδια που προκαλούν τόσο επιληπτικές κρίσεις όσο και αλλεπάλληλες ημικρανίες. Μια νέα αμερικανική έρευνα διαπίστωσε ότι ένα οικογενειακό ιστορικό επιληψιών αυξάνει τις πιθανότητες σοβαρών πονοκεφάλων.

Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι οι επιληπτικοί έχουν σημαντικά μεγαλύτερες πιθανότητες σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό να παθαίνουν ημικρανίες
αλλά δεν ήταν σαφές κατά πόσο αυτό οφειλόταν σε κοινό γενετικό υπόβαθρο - μια αιτιολογία που φαίνεται να ενισχύει τελικά η νέα έρευνα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Μέλοντι Γουινάουερ της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Κολούμπια των ΗΠΑ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα επιληψίας «Epilepsia», σύμφωνα με το BBC, ανέλυσαν τις περιπτώσεις 500 οικογενειών από διάφορες χώρες, που περιλάμβαναν στους κόλπους τους δύο ή περισσότερα μέλη με επιληψία.

Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, μπόρεσαν έτσι να διαπιστώσουν ότι οι άνθρωποι με τρεις ή περισσότερους στενούς συγγενείς με επιληψία έχουν υπερδιπλάσια πιθανότητα να παθαίνουν ημικρανίες (με αύρα). Η ημικρανία με αύρα είναι μια σοβαρή μορφή πονοκεφάλου, που συνοδεύεται από λάμψεις, προσωρινή απώλεια όρασης, διαταραχή του λόγου και άλλα συμπτώματα.

«Η μελέτη μας αποκαλύπτει μια ισχυρή (κοινή) γενετική βάση για την ημικρανία και την επιληψία, επειδή η συχνότητα ημικρανιών αυξάνεται μόνο στους ανθρώπους που έχουν στενούς (και όχι μακρινούς) συγγενείς με επιληψία»,δήλωσε η Γουινάουερ.

Η καλύτερη κατανόηση των γενετικών δεσμών ανάμεσα στην επιληψία και άλλες παθήσεις, όπως η ημικρανία, ελπίζεται ότι μελλοντικά θα βοηθήσει στην βελτιωμένη διάγνωση και θεραπεία αυτών των διαταραχών που συνυπάρχουν σε ένα άνθρωπο, ιδίως αν εντοπιστούν συγκεκριμένα γονίδια, οπότε η φαρμακευτική αγωγή θα γίνει πιο στοχευμένη.